کلاهبرداری بیمه ای یا کلاهبرداری در صنعت بیمه – ادبیات و مبانی نظری

کلاهبرداری در صنعت بيمه

در این مقاله قصد داریم تمامی مصادیق کلاهبرداری بیمه ای یا کلاهبرداری در صنعت بيمه را خدمت شما عزیزان در 90 صفحه ارائه دهیم. دقت داشته باشید که این نوشته تماما همراه با منابع لاتین و فارسی بوده است. امید است که شما عزیزان را در راستای ارتقای علمی کمک رسانده باشیم .

2-1. بيمه

2-2. تاريخچه بيمه

2-3. کلاهبرداري

2-4. کلاهبرداری بیمه ای

2-5. تاريخچه جرم کلاهبرداري

2-6 . ريسک کلاهبرداری بیمه ای و تاثير آن بر بيمه

2-7 . انواع ريسک هاي کلاهبرداري در صنعت بيمه (کلاهبرداری بیمه ای)

2-8 .  کلاهبرداري داخلي(کلاهبرداری بیمه ای) ( شناسايي و پيشگيري)

2-9 . کلاهبرداري بيمه گذار و دعاوي خسارت( شناسايي و پيشگيري)

2-10 . ريسک کلاهبرداري واسطه( شناسايي و پيشگيري)

2-11 . تقسيم بندي ديگري از کلاهبرداری بیمه ای

2-12 . گروه هاي کلاهبرداری بیمه ای

2-13 . مثلث فريب يا کلاهبرداري در صنعت بيمه

2-14 . مدل کنترل کلاهبرداري و تقلب

2-15 . مديريت ريسک هاي کلاهبرداري توسط بيمه گران

2- 16 . تبيين ارکان کلاهبرداری بیمه ای

2-17 . رفتار صنعت بيمه دنيا در مقابله با کلاهبرداری بیمه ای

2-18 . تحليل وضعيت صنعت بيمه ايران در ارتباط با ريسک هاي کلاهبرداري

2-19. موارد کلاهبرداري از شرکت هاي بيمه

2-20. نقش نهادهاي و شرکت ها در امر رسيدگي به کلاهبرداری بیمه ای

2-21. روندها و ضوابط سازماني حمايت کننده در جلوگيري از کلاهبرداری بیمه ای

2-22. محدويتها ومشکلات مربوط به روند رسيدگي به کلاهبرداری بیمه ای

2-23 . موانع موجود براي مقابله موثر با کلاهبرداري

2-24 . راههاي مقابله با کلاهبرداري در شرکت هاي بيمه..

2-25 . مهم‌ترين مواردي که روند رسيدگي به پرونده‌هاي کلاهبرداری بیمه ای را با مشکل مواجه مي‌کند.

2-26 .مهم‌ترين محدوديت‌هاي کشف تقلب و کلاهبرداری بیمه ای

2-27. وظايف و نقش شرکت‌هاي بيمه

منابع

کلاهبرداری بیمه ای

مقدمه

بيمه مکانيزمي است که از طريق آن به جاي اينکه يک نفر مسئول جبران خسارت باشد، گروهي از افراد ( بيمه گذاران) به واسطه حضور شرکت بيمه اقدام به جبران خسارت مي کنند. اين اختراع عظيم بشر پيشرفت هاي بزرگي را در انجام پروژه ها و پذيرش و مديريت ريسک ها به واسطه سرمايه هاي حاصل شده از خدمات بيمه گري باعث گرديده است. هر تکنولوژي و خدمات نوين به همراه خود مخاطرات اخلاقي و اجتماعي نيز به ارمغان آورده است که با ظهور بازار بيمه جذابيت هاي زيادهاي ايجاد کرده است.

دو طرف اصلي قرارداد بيمه، بيمه گذار و بيمه گر مي باشند. بيمه گذاران از طريق خريد بيمه نامه به دنبال ايجاد پشتوانه مالي در زمان بروز خسارت يعني ” برگشت به حالت قبل از خسارت ” هستند و شرکت بيمه نيز به  دنبال پر تفويي جذاب است که نه تنها بتواند از عهده جبران خسارت ها بر آيد بلکه حاشيه سود و بقاي خود را نيز حفظ کند . علاوه بر اهداف مثبت بيمه گر و بيمه گذار ، افرادي نيز وجود دارند که با استفاده از دانش و تخصص خود به دنبال کسب سودهاي غير قانوني مي باشند که اين انگيزه موجب بروز کلاهبرداری بیمه ای در صنعت بيمه است، بنابراين مقابله با بروز اين چنين ريسک هايي نيز به عهده اين شرکت هاست ؛ هرچند بيمه گران به اين وظيفه خود در تمامي زنجيره ارزش بيمه توجه مي نمايند، ولي تلاش آنها براي مقابله کافي نيست و نهادهاي ناظر ، مقامات قضايي و برخي اتحاديه ها و موسسات مستقل نيز در اين امر به صنعت بيمه ياري مي رساند.(دهقان زاده، رشيدي،1392،39).

کلاهبرداري جرمي است مستقل و خطرناک که در آن از اعتماد افراد سوء استفاده مي شود. افراد به علت باور کردن اطلاعات غلط و هرآنچه که به آنها گفته مي شود با رغبت تبديل به يک انسان مالباخته مي گردند. کلاهبرداري نيازمند يک قرباني است و درواقع برخي از ويژگي هاي قربانيان ، ساده يا طماع بودن آنهاست که انجام کلاهبرداري را تا اين حد ساده مي کند. کلاهبردار آن چيزي را به قرباني مي گويد که او مايل به شنيدن آن است و يا پيشنهاد خود را به گونه اي مطرح مي کند که براي وي جالب و جذاب جلوه کند. به همين علت است که بسياري از کلاهبرداري ها به صورت ارائه يک پيشنهاد براي معامله و يا ناديده گرفتن محدوديت محيط وفضاي بازار رخ مي دهند. (توجهي و حيدري،1387،26).

در صنعت بيمه نيز کلاهبرداري هاي متعددي ديده مي شود ، به اين صورت که موضوعات بيمه شده خود تبديل به ابزاري براي کلاهبرداران شده است. کلاهبرداری بیمه ای ، هر ساله خسارت هاي زيادي را به شرکت هاي بيمه تحميل مي کند. با وجود پيشرفت هاي فراوان در شناسايي اين کلاهبرداري ها، هزينه هاي ايجاد شده براي شرکت هاي بيمه در اثر اين کلاهبرداري ها در حال افزايش است. (تريسا[1]،2010،19)

[1] . Terisa

بیمه

بيمه در لغت به معني ترس و گريز از خطر مي باشد. (دهخدا،1389،161).

بيمه قراردادي است که به موجب آن بيمه گر در مقابل دريافت وجه يا وجوهي تعهد مي کند در صورت وقوع يا بروز حادثه موضوع عقد، خسارت مورد بيمه را جبران نموده و وجوهي به او يا به وراث قانوني او يا به استفاده کنندگان و ذينفع هاي بيمه نامه پرداخت نمايد. در تعريف بيمه آورده اند که : ” به عمل از بين بردن حفاظت در مقابل خطرهايي که احتمالا پيش مي آيد، از طريق انجام دادن محاسبات بيمه گري، بيمه گفته مي شود”. (توجهي وحيدري،1387،65).

بيمه از زبان هندي ( اردو ) گرفته شده است و معني لغوي آن ضمانت است . در اصطلاح نيز ضمانت مخصوصي است از جان يا مال كه در حقوق جديد دنيا رواج يافته است . در بيمه اشخاص با پرداخت وجهي مسئوليت كالا يا سرمايه يا جان خود را بعهده ديگري مي گذارند و بيمه كننده در هنگام زيان بايد زيان و خسارت وارده را بپردازد.تعريف متداول بيمه بدين شرح است : بيمه عملي است كه به موجب آن بيمه گر در مقابل دريافت عوض بنام « حق بيمه يا وجه اشتراك » و به موجب مقررات خاص خسارات را جبران مي نمايد بدين ترتيب بيمه موجد نوعي اطمينان در مقابل مخاطره محتمل الوقوع تلقي مي گردد( شرکت خدمات بيمه 15 آبان،1393،17).

کلاهبرداری

واژه کلاهبرداري در لغت به معني برداشتن کلاه از سر است. در معناي مجازي به عنوان دزديدن عقل شخص  مي باشد و کلاه کسي را برداشتن به معناي فريب دادن و يا باقصد عدم پرداخت ، از ديگري قرض گرفتن است و کلاه بر سرکسي گذاشتن نيز به معني گول زدن ، فريفتن و ربودن پول و مال ديگري است. (توجهي وحيدري، 1387،48).

کلاهبرداري از ديد حقوقدانان با تعابير متفاوتي تعريف شده است. به عنوان نمونه در تعريف کلاهبرداري گفته شده : ” تحصيل متقلبانه مال غير را کلاهبرداري گويند.؛ کلاهبرداري عبارت است از ربودن مال ديگري از طريق توسل توأم با سوء نيت به وسايل يا عمليات متقلبانه و نيز به معناي تحصيل نامشروع مال ديگري” مي باشد.(صادقي، 1378،74).

کلاهبرداري از طريق موارد زير انجام مي شود:

• اختلاس در دارايي ها؛
• گزارش نادرست عمدي، پنهان کردن و مخفي کردن يا افشا نکردن يک يا چند حقيقت مهم مربوط به تصميم مالي، معامله يا تصميمات مالي بيمه گر؛
• سوء استفاده کردن از جايگاه مسئوليت يا رابطه اي مبتني بر اعتماد.( خياباني،1391،27).

کلاهبرداري يک عمل غير اخلاقي است که در حوزه هاي مختلفي روي مي دهد و شامل اشکال و اندازه هاي متفاوتي است. اين اشکال اعم از کلاهبرداري سنتي مانند کلاهبرداري مالياتي تا شکلهاي پيچيده تر کلاهبرداري، هنگامي که گروههايي از اشخاص با هدف ارتکاب  تقلب و کلاهبرداري با يکديگر به همکاري مي پردازند، مي باشد.(سوبل و همکاران[1]،2011،39)

اصطلاح حقوقي کلاهبرداري با فهم مردم از اين واژه متفاوت است و عدم آشنايي اقشار جامعه به مسائل حقوقي ، از موجبات شيوع کلاهبرداري است. کلاهبرداري از جزايم مرکب است. جرمي را مرکب گويند که عنصر مادي آن متشکل از رفتارهاي متنوع است. و به قصد نتيجه ي واحد تحقق مي يابد. هر يک از رفتارهاي داخل در يک جرم مرکب مانند کلاهبرداري به تنهايي قابل مجازات نيست، ولي در مجموع جرمي را به وجود مي آورد. از اين جهت جرم مرکب، شبيه به جرم اعتيادي است، با اين تفاوت که رفتارهاي تشکيل دهنده ي جرم اعتيادي يکسان است، در حالي که رفتارهايي که در مجموع جرم مرکب را به وجود مي آورند، از نظر ماهيت متفاوت مي باشند.( عبدالله پور و يحيي پور،1392،26).

کلاهبرداری بیمه ای [2]

واژه کلاهبرداری بیمه ای متضمن مفهومي است که در طي آن از طريق يک عمل غير قانوني ( سو استفاده، جعل، تقلب و…) اقدام به مطالبه خسارت از شرکت بيمه مي گردد. اين موضوع اخيراً به عنوان  تهديدي جدي براي شرکت هاي بيمه مطرح شده است. کلاهبرداری بیمه ای علاوه بر تهديد شرکت هاي بيمه مي تواند منجر به افزايش خطرات اخلاقي و مخاطرات اجتماعي در هر جامعه اي از طريق رفتارهاي بيمه گذاران و افراد درگير گردد که در بلند مدت هزينه هاي سنگيني را به صنعت بيمه تحميل مي کند.(دريگ[3]، 2002،29).

کلاهبرداری بیمه ای يک فريب عمدي[4] مي باشد که توسط يک شرکت يا نماينده بيمه و يا توسط مشتريان با هدف کسب منفعت مالي انجام مي گيرد. به طور معمول کلاهبرداري شامل موارد کتمان کردن يا بزرگ نشان دادن خسارت واقعي، نادرست نشان دادن حقايق مرتبط با موضوع بيمه ، ادعاي مربوط به جراحات بدني يا خساراتي که هرگز رخ نداده اند ونيز صحنه سازي تصادفات مي باشد.( لش و بيرز[5]،2008،42).

دريگ و همکارانش چهار اصل را براي تعريف کلاهبرداري بيان کرده اند: کلاهبرداري بايد آشکار و عمدي باشد؛ عليه قانون باشد؛ در آن منفعت مالي وجود داشته باشد و اطلاع رساني نادرست اتفاق افتاده باشد. (دريگ و همکاران[6]، 2006،51).

گيل و همکارانش[7]، (1994) کلاهبرداری بیمه ای را اين گونه تعريف کرده اند: ” اعلام عمدي خسارت هاي جعلي، اعلام خسارت بيش از مقدار واقعي آن، يا هر روش ديگري براي به دست آوردن مبلغي بيش ازآنچه که بيمه گذار قانوناً مستحق در يافت آن باشد”. (گيل و همکاران، 1994؛ به نقل از کاظمي وهمکاران، 1390،39).

کلاهبرداري منحصر به رشته هاي بيمه اي خاص نبوده و در تمامي رشته هاي بيمه اي اتفاق مي افتد. “کميته بيمه گران اروپا” در گزارش سال 1996 خود تحت عنوان « راهنماي مقابله با کلاهبرداری بیمه ای[8]»  بر اساس تحقيقات و مورد کاوي هاي خود بيان مي دارد که رشته هاي بيمه اي که بيشتر مورد تقاضاي عموم هستند و رايج تر مي باشند از نظر تواتر يا از نظر ميانگين هزينه در معرض کلاهبرداري هستند: مانند رشته بيمه اتومبيل. (آي و همکاران^[9]،2010،24).

نفوذ اندک سيستم هاي اطلاعاتي در شرکت هاي بيمه يا حداقل گرايش کم  صنعت بيمه به بهره بردن از تکنولوژي هاي به روز، باعث ايجاد وضعيت نامتوازن در کسب اطلاعات و سو استفاده ازآن جهت کلاهبرداری بیمه ای مي گردد. در يک تعريف کلي مي توان گفت: « ريسک کلاهبرداری بیمه ای» منجر به ادعاي خسارت واهي يا افزايش ميزان ادعا هاي خسارت از طريق  کلاهبرداري يا تحريف ذات يا ارزش خسارت يا کم جلوه دادن ريسک در زمان خريد بيمه نامه مي شود.اين کلاهبرداري است که جذابيت بسيار بالا و ريسک پايين براي مرتکب آن به همراه داشته و از سوي ديگر ، شرکت بيمه را نيز با پيچيدگي هاي زيادي روبرو مي کند. تنها برخي تحقيقات و آمار محافظه کارانه است که نشان مي دهد خطر کلاهبرداري در صنعت بيمه در حال گسترش است. همچنين به دليل دشواري کشف و ارزيابي کلاهبرداري ،هيچ نهادي ميزان و ابعاد آن ريسک را نمي تواند ارزيابي کند. (آي و همکاران،2010،65).

کلاهبرداری بیمه ای پديده اي ناآشنا براي شرکت هاي بيمه نيست. نگراني شرکت هاي بيمه از وقوع اين پديده در متن شرايط هر بيمه نامه اي قابل مشاهده است.( صحت و ديگران،1391،18).

معمولي ترين نوع کلاهبرداري و تقلب بيمه اي،  تقلب  مالي در مطالبات بيمه اي مي باشد. گزارش هاي صنعتي نشان مي دهد که حدود 25 تا35 در صد مصرف کنندگان ، کلاهبرداري هاي مالي در مطالبات بيمه اي را به عنوان يک عامل قابل قبول نگاه مي کنند.( گايف[10]، 2007،51).

[1] . Subelj et al

[2] . Insurance Fraud

[3] . Derrig

[4] . Deliberate deception

[5] . Lesch &Byars

[6] . Derrig et al

[7] .Gill et al

[8] . The European Insurance Anti-fraud Guide

[9] . Ai et al

[10] . CAIF

ريسک کلاهبرداري و تاثير آن بر بيمه

کلاهبرداري، ريسک جدي براي تمام بخش هاي مالي ايجاد مي کند. در بخش بيمه، بيمه گران و بيمه گذاران هر دو، هزينه هايي را متحمل مي شوند. زيان هايي که از طريق فعاليت هاي کلاهبرداري ايجاد مي شوند، منافع بيمه گران و به طور بالقوه ثبات مالي آنان را تحت تاثير قرار مي دهد. براي جبران اين زيان ها، بيمه گران حق بيمه ها را بالا مي برند و اين موضوع منجر به هزينه هاي بالاتري براي بيمه گذاران مي شود. کلاهبرداري مي تواند اطمينان سهام دار و مصرف کننده را کاهش دهد.

همچنين مي تواند حسن شهرت تک تک بيمه گران، بخش بيمه و به طور بالقوه، ثبات اقتصادي را تحت تاثير قرار دهد. ادغام و يکپارچگي رو به افزايش بازار هاي مالي و تعداد رو به رشد بيمه گران بين المللي فعال، کلاهبرداري و پيامدهاي جهاني بالقوه آن را تبديل به موضوع مهمي در سطح بين المللي مي کند.بنابراين کلاهبرداري الويت بالاي را براي انجمن بين المللي ناظران بيمه[1] دارد. (خاکسار خياباني،1391،22).

IAIS مي خواهد تضمين کند که بيمه گران، آسيب پذيري خود در برابر کلاهبرداري را مي شناسند و اقداماتي را براي به حداقل رساني اين آسيب پذيري ها اتخاذ مي کنند.

[1] . International Association of Insurance Supervisors (IAIS)

گروه هاي کلاهبرداری بیمه ای

دو گروه مختلف از کلاهبرداری بیمه ای وجود دارد که عبارتند از کلاهبرداران فرصت طلب و کلاهبرداران حرفه اي .

• کلاهبرداران ” فرصت طلب^[1]” افراد قانون گريزي هستند که به محض فرصت يافتن در مراحل مختلف ارائه يا در يافت خدمات بيمه اي ، اقدام به تخلف مي نمايند. اين افراد تصور مي کنند که شرکت هاي بيمه منابع بي حد و حصري دارند بنابراين اقدام به ادعاي خسارت واهي را در قبال حق بيمه هايي که تا به حال پرداخت کرده اند، ولي خسارتي نداشته اند، قابل قبول مي دانند. برخي اوقات نيز به دليل ضعف در سيستم هاي نظارتي و کنترلي افراد داخل سازماني اقدام به مستند سازي و تحريف اسناد پرونده ها به نفع خود مي نمايند.
• کلاهبرداران “حرفه اي” : اين دسته از طريق اين تجارت اقدام به کسب در آمد براي خود مي کنند. اين افراد تا زماني اين تخلف را ادامه مي دهند که عمل مجرمانه آنها کشف شود. اين گروه افراد براي اينکه بتوانند رديابي خود را دشوار نموده يا حداقل به تاخير بياندازند سراغ شرکت هاي بيمه اي مختلف مي روند. در حالت پيشرفته ، کلاهبرداران حرفه اي اقدام به عمليات سازماندهي شده از طريق گروهي متخصص مي کنند که اين افراد نيز توانايي بالايي در کلاهبرداري هاي پيچيده و رقم بالا دارند. (دهقان زاده ورشيدي،1392،38).

[1] . Opportunity Fraudster

محدويت ها و مشکلات مربوط به روند رسيدگي به کلاهبرداری بیمه ای

مهم‌ترين مواردي که روند رسيدگي به پرونده‌هاي خسارت بيمه و کشف تقلب و کلاهبرداری بیمه ای را با مشکل مواجه مي‌کند عبارتند از:

1. وجود محدوديت‌هايي اساسي در روند رسيدگي به پرونده خسارت‌هاي جعلي، که فرآيند کشف آنها را با چالش جدي مواجه مي‌کند.
2. عدم ايفاي نقشِ مناسبِ نهادهاي درگير در پرونده خسارت.
3. عدم وجود مکانيسمي مشخص در شرکت‌هاي بيمه براي کشف تقلب و تخلف.( صالحي نژاد و آرمان مهر،1393،19).

برخي از مهم‌ترين محدوديت‌هاي کشف تقلب و کلاهبرداری بیمه ای و بخصوص در رشته اتومبيل که سهم زيادي از پورتفوي شرکت‌ها را تشکيل مي‌دهد عبارتند از:

• نحوه‌ي عملکرد شوراهاي حل اختلاف در مورد ترسيم کروکي فرضي بر اساس اظهارات افراد ذينفع (بعد از وقوع حادثه و بهم خوردن صحنه تصادف) توسط کارشناسان رسمي دادگستري (بدون تحقيق و تفحص)؛
• عدم پذيرش نماينده شرکت بيمه ذينفع در دادگاه‌هاي ذي‌ربط؛
• عدم تطبيق احکام صادره از سوي دادگاه‌ها با مفاد قانون مجازات اسلامي (ديات)؛
• برخي برآوردهاي غيردقيق از ميزان صدمات جسمي وارده به مصدوم يا مصدومين رانندگي ‌(عدم تطابق با قانون مجازات اسلامي)؛
• عدم احراز هويت و نيز عدم معاينه مصدومين توسط نهاد ذي ربط و استناد صرف به مدارک پزشکي ارائه شده؛
• در برخي موارد اقدام به ترسيم کروکي نادرست با نظر طرفين؛
• عدم درج دقيق نحوه استقرار سرنشينان خودروي بارکش در گزارشات مقامات انتظامي؛
• عدم وجود بانک اطلاعاتي مشخص و به روز، از متقلبان و کلاهبرداری بیمه ای؛
• ضعف سيستم‌هاي کنترلي مبتني بر فناوري اطلاعات؛
• نحوه‌ي تنظيم گزارشات نهادهاي درگير و عدم بيان واقعيت‌هاي حادثه و افراد درگير در آن، به طور عمدي يا غيرعمدي؛
• عدم پاسخگويي يا پاسخگويي با تاخير ارگان‌هاي ذي‌ربط به استعلامات شرکت‌هاي بيمه‌اي؛
• نبود دستورالعمل و آيين‌نامه مشخص براي پيشگيري و کشف تقلبات و کلاهبرداری بیمه ای؛
• نگاه جامعه به شرکت‌هاي بيمه‌اي به عنوان نهادهاي حمايتي.

وجود اين محدوديت‌ها باعث شده است که در بسياري از موارد، شرکت‌هاي بيمه‌اي نتوانند موارد تقلب و کلاهبرداري را کشف کنند و در بسياري از موارد نيز، علي‌رغم کشف تقلب در پرونده و ارائه مستندات و شواهد لازم، اين مدارک و مستندات مورد قبول واقع نمي‌شود و علي‌رغم وجود جعل، تحريف و تقلب در پرونده بيمه، خسارت‌هاي جعلي به افراد پرداخت مي‌دهد. .( صالحي نژاد و آرمان مهر،1393،71).

جهت مشاهده نمونه های دیگر از ادبیات ، پیشینه تحقیق و مبانی نظری پایان نامه های مدیریت کلیک کنید.

 نمونه ای از فهرست منابع فارسي

• ايسنا،(1393). راهکارهاي شش گانه براي کاهش تقلب و تخلف در صنعت بيمه، بانک بيمه نوين.خبر گزاري دانشجويان ايران.
• برزي محمدي،راضيه، تجزيه و تحليل تخلفات در دو شرکت بيمه معلم و ايران (مطالعه تطبيقي )،تازه هاي جهان بيمه،1390،شماره هاي 143-142.
• پر خوان راز ليقي، مصطفي.1387. تعيين استراتژي بهينه محصولات شرکت هاي بيمه با استفاده از روش تصميم گيري چند معياره MADM، فصل نامه صنعت بيمه، سال هجدهم، شماره 1، صص71-91.
• عبدالله پور،اکرم. يحيي پور،حسن.(1392) . جرم کلاهبرداري و عناصر تشکيل دهنده ي آن در حقوق ايران. ماهنامه دادرسي ، شماره 1000، سال هفدهم،صص25-29.
• توجهي، عبدالعلي. حيدري، مهران.1387. ضوابط حاکم بر کلاهبرداري در صنعت بيمه ايران،فصل نامه صنعت بيمه، سال بيست و دوم ،شماره2، صفحات 87-103.
• حبيب زاده، محمد جعفر.(1389) ،کلاهبرداري در حقوق ايران ،انتشارات دانشگاه شاهد -چاپ اول..
• حيدري،مهران، ضوابط حاکم بر کلاهبرداري در صنعت بيمه ايران،فصلنامه صنعت بيمه،1386،شماره2.
• خاکي ، غلامرضا ، روش تحقيق با رويکردي به پايان نامه نويسي ، چاپ اول ، تهران ، انتشارات بازتاب1382.
• خان زاده ،حميد.1392. سير تاريخ تحولات جرم کلاهبرداري در حقوق ايران. دانشگاه تهران.
• …
• …

 Foreign reference list

1. Ai, J., Brockett, P. and Golden, L., 2010. Assessing consumer fraud risk in insurance claims: an unsupervised learning technique using discrete and continuous predictor variables, North American Actuarial Journal, 13 (4).
2. Albrecht, Conan, O.Albrecht, Chad, F.Zimbelman, Mark; Fraud Examination, 2011, available at http://books.google.com      .
3. CAIF, (2007). Insurance Fraud: The Crime You Pay for. Coalition Against Insurance Fraud, http://www.insurance fraud.org/fraud_ backgrounder. Htm.
4. Clarke, M 2000, ‘The control of insurance fraud: a comparative view’ British journal of Criminology, no. 30 )1(, pp. 1-23.
5. Clarke, M 1998, ‘Insurance Fraud’, British journal of Criminology, no. 29)1(, pp. 1-20.
6. Coalition Against Insurance Fraud, 1993, Focus on Fraud: An Issues Roundtable. Washington, D.C., october.
7. Derrig, R., 2002. Insurance fraud. The Journal of Risk and Insurance, 69 (3), pp.271-87.
8. Derrig, R., Johnston, D. and Sprinkel, E., 2006. Auto insurance fraud: Measurements and efforts to combat it, Risk Management and Insurance Review, 9 (2),pp. 109-30.
9. Gerald Swaby, (2011) “Insurance law reform: deterring fraud in the twenty-first century”, International Journal of Law and Management, Vol. 53 Iss: 6, pp.413 – 434.
10. IAIS, 2011. Application paper on deterring, preventing, detecting, reporting and remedying fraud in insurance. International Association of Insurance Supervisors.
11. …
12. …