ادبیات و مبانی نظری قاچاق انسان – مقابله ملی و بین المللی با قاچاق انسان

قاچاق انسان

در این مقاله قصد داریم تمامی مصادیق ادبیات و مبانی نظری قاچاق انسان – مقابله ملی و بین المللی با قاچاق انسان را خدمت شما عزیزان در 125 صفحه ارائه دهیم . دقت داشته باشید که این نوشته تماما همراه با منابع لاتین و فارسی بوده است. امید است که شما عزیزان را در راستای ارتقای علمی کمک رسانده باشیم .

چکیده

مقدمه

بخش اول: کلیات – مقابله ملی و بین المللی با قاچاق انسان

فصل اول: کلیات و تعاریف

قاچاق

جرایم سازمان یافته

قاچاق انسان

مهاجرت

فصل دوم: پیشینه تاریخی پدیده قاچاق انسان

پیدایش بردگی در جهان

پیدایش بردگی در ایران و اسلام

مقایسه بردگی و قاچاق انسان

۴-مقایسه قاچاق انسان و قاچاق مهاجران

فصل سوم: عوامل قاچاق انسان – مقابله ملی و بین المللی با قاچاق انسان

عوامل اقتصادی

عوامل فرهنگی – اجتماعی

عوامل بین ­المللی

عوامل سیاسی

بخش دوم:پیامدهای قاچاق انسان

فصل اول:تبعات مختلف قاچاق انسان

۱-پیامد اقتصادی-سیاسی

۲-پیامد اجتماعی-فرهنگی

۳-پیامد روانی -بهداشتی

فصل دوم:ویژگی های قاچاق انسان

۱-سازمان یافتگی و فراملی بودن

۲-قصد قاچاقچیان برای ارتکاب جرم

۳-استمرار و انگیزه قاچاقچیان برای بدست آوردن سود یا منفعت مالی

فصل سوم:شیوه ها ی قاچاق انسان

۱-قاچاق انسان برای تهیه اعضاء بدن

۲-فرزند خواندگی دورغین

۳-توریسم جنسی

۴-ازدواج صوری

بخش سوم:قاچاق انسان از نگاه آماری

فصل اول:قاچاق انسان از نگاه آمار ملی و بین المللی

۱-قاچاق انسان از نگاه آمار ملی

۲-قاچاق انسان از نگاه آمار بین المللی

فصل دوم:قاچاق انسان در اسناد ملی – مقابله ملی و بین المللی با قاچاق انسان

۱-قاچاق انسان در قوانین قبل از انقلاب

۲-قاچاق انسان در قوانین بعد از انقلاب

۳-قوانین مرتبط با قاچاق انسان در نظام حقوقی ایران

فصل سوم:قاچاق انسان در اسناد منطقه ای و بین المللی

۱-اسناد و اقدامات قاره آسیا – مقابله ملی و بین المللی با قاچاق انسان

۲-اسناد و اقدامات قاره آمریکا – مقابله ملی و بین المللی با قاچاق انسان

۳-اسناد و اقدامات قاره اروپا – مقابله ملی و بین المللی با قاچاق انسان

۴-میثاق جامعه ملل

۵-کنوانسیون سرکوب قاچاق اشخاص و بهره کشی از روسپیگری دیگران

۶-کنوانسیون سازمان ملل علیه جرائم سازمان یافته فراملی و پروتکل پیشگیری،سرکوب و مجازات قاچاق اشخاص به ویژه زنان و کودکان

بخش چهارم:نگاه اجمالی به مصادیق و کشورها و گروه های درگیر قاچاق انسان

فصل اول:مصادیق و کشورها و گروه های  درگیر  قاچاق انسان

۱-مصادیق قاچاق انسان

۲-کشورها و گروه های درگیر قاچاق انسان

فصل دوم:اقدامات پیشگیرانه در مورد قاچاق انسان

۱-اقدامات پیشگیرانه در سطح ملی-داخلی

۲-اقدامات پیشگیرانه در سطح منطقه ای-بین المللی

فصل سوم:مشکلات مقابله با قاچاق انسان

۱-مشکلات مقابله با قاچاق انسان در سطح ملی

۲-مشکلات مقابله با قاچاق انسان در سطح بین المللی

فصل چهارم:مقابله با قاچاق انسان

۱-مقابله با قاچاق انسان در سطح ملی

۲-مقابله با قاچاق انسان در سطح بین المللی

نتیجه گیری

راهکارها و پیشنهادها

منابع – مقابله ملی و بین المللی با قاچاق انسان

چکیده انگلیسی  مقابله ملی و بین المللی با قاچاق انسان

پیامدهای قاچاق انسان

قاچاق انسان آثار و پیامدهای وخیمی را به دنبال دارد که آگاهی از آن،زمینه درک عمق فاجعه و لزوم اتخاذ تصمیم دولتها برای پاسخگویی به این معضل جهانی را فراهم می آورد.[1] قاچاق انسان می تواند بر کیفیت زندگی تمام آحاد جامعه حتی کسانی که در بازار کالاها و خدمات غیر قانونی هیچ دخالت و مشارکت مستقیمی ندارند،اثر خود را بر جای بگذارد.

بر اساس گزارش اخیر سازمان بین المللی کار تقریباً سه چهارم کودکانی که در کارهای اجباری سراسر جهان به کار گرفته می شوند،در شرایط و مکان هایی خطرناک از جمله معادن و کارخانه ها با مواد خطرناک و مرگبار از جمله مواد شیمیایی و سموم کشاورزی سر و کار دارند.سوء تغذیه و مشکلات و پیامدهای جسمی ،روحی ، روانی ، بهداشتی ، اجتماعی و فرهنگی متعدد از معمولی ترین مشکلات این کودکان می باشند.[2]

یک مقام مبارزه با قاچاق انسان با ابراز نگرانی از پیامدهای قاچاق انسان هشدار داد پیامدهای قاچاق انسان می تواند افراد را به سوی”کار اجباری” و دیگر شکل های “بردگی نوین” سوق دهد .در تنها نگاهی به تیتر برخی از خبرها خود بیانگر وضعیت موجود در این زمینه است.اشغال فرصتهای شغلی،افزایش بی رویه کرایه خانه،بروز مشکلات بهداشتی و معضلات اجتماعی و …از جمله پیامدهای قاچاق انسان به شمار می آیند.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا،اهمیت قاچاق انسان از آن جهت است که پیامدهای قاچاق انسان هم اکنون یکی از مهمترین و جدی ترین چالش های پیش روی جهان معاصر به شمار می رود و این پیامدها تاثیر زیادی دارد که پیشگیری و جلوگیری از پیامد قاچاق انسان راهکارهایی کاربردی را ایجاب می کند.بدون شک پدیده قاچاق انسان به عنوان اهانتی به کرامت انسان و جنایتی ناگوار علیه انسان و انسانیت است اما در عین حال مسئله ای جدی برای همه کشورها به شمار می رود که مستلزم ملاحظات در سطح ملی و بین المللی است.

امروزه در هیچ کجای جهان نمی توان نقطه ای را یافت که از این پدیده شوم و آثار مخرب آن در امان باشد.دامنه ی آثار و پیامدهای ناگوار این جرم بسیار وسیع است.از جمله ی این آثار می توان به هنجار هایی مانند:خشونت علیه قربانیان،نقض حقوق قربانیان،ابتلاء به بیماری های مسری و شیوع آن در سطح جهان،ایجاد اختلالات روحی-روانی،بروز ناهنجاری های اجتماعی مانند پول شویی و جعل،تزلزل بنیان خانواده ها و مخدوش شدن نظام های سالم اقتصادی و اختلال در امنیت اجتماعی و استثمار نیروی کار اشاره کرد.

ذکر این پیامدهای منفی ،ضرورت بررسی همه جانبه و مبارزه مناسب با آن را بدیهی می سازد.شرایط این پیامدها ایجاب می کند که قاچاق انسان به وسیله راهکارهایی نظیر آگاهی دهی جوامع نسبت به پیامدها،معضلات و خطرات قاچاق انسان،ایجاد فرصتهای شغلی،تشویق به برابری حقوق،فرهنگ سازی در زمینه حقوق قانونی مربوط به آن،مبارزه با فقر هدایت شود و هدایت شدن این پیامدها از واجبات به شمار می رود.

ویژگی های قاچاق انسان

ویژگی های قاچاق انسان بسیار گوناگون و وسیع است و بخش ها و جنبه های متعددی را در بر می گیرد.پدیده قاچاق انسان در آغاز شامل خریداری کردن برده ها و زنان برای کار در مزارع و منازل بود و حتی برای خرید و فروش برده ها مزایده صورت می گرفت.سپس ویژگی های این پدیده و خود پدیده قاچاق انسان شروع به پیشرفت کرد تا این که به جایی رسید که افراد مجبور به کارهایی که به آنها تمایل نداشتند می شدند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران،بر اساس تحقیقات صورت گرفته توسط نهادهای بین المللی،در طول چند دهه گذشته ویژگی های قاچاق انسان و خود پدیده قاچاق انسان افزایش چشمگیری یافته است.بر اساس گزارش های دولتی،قاچاقچیان با خطرات کمی روبرو بوده و به راحتی می توانند قربانیان بالقوه را برای کار و کسب درآمد در خارج از کشورها فریب دهند.بازیگران قاچاق انسان نقش های متنوع و در عین حال مهمی را ایفاء می کنند.همه اینها مانند زنجیره ای هستند که به هم متصل می باشند.

شیوه های قاچاق انسان

ابزار و روشهای مختلفی به کار گرفته می شود تا قربانی را در مورد گردن نهادن به سیستم قاچاق متقاعد سازد.قاچاقچیان در جریان قاچاق انسان نقش های متنوع و در عین حال مهمی را ایفاء می کنند.به طور محدود مطالعاتی در ارتباط با قاچاق به پاکستان صورت گرفته که از الگوهای ازدواج پیروی می کرده است،یعنی ابتدا ازدواج می کند،سپس دختران را به پاکستان منتقل می کنند و آنها را طلاق داده و به کار فحشاء وادار می کردند.

ثابت شده است،80 درصد دختران فراری که یکی از پایه های اساسی قاچاق انسان می باشد،از خانواده های طلاق بیرون می آیند.[1] قربانی با قرار دادن خود در اختیار قاچاقچیان کنترل سرنوشت ، آزادی ، سلامت ، مرگ ، زندگی ، جسم و روح خود را به ایشان می سپارند.

قاچاقچیان از طریق تبلیغات آن هم تبلیغات تقلبی برای دست یافتن به شغل های پر درآمد مثل خدمتکاری یا رقاصگی،قربانیان خود را فریب می دادند.روش دیگر تبلیغ از طریق “آژانس های ازدواج”است که با قول دروغین ازدواج با افراد پولدار در کشورهای خارجی ،دختران و زنان را اغفال می کنند.

همانطور که ذکر شد قاچاق انسان شروع به پیشرفت کرد تا این که به جایی رسید که زنان مجبور به ازدواج صوری می شدند و با پیشرفتهای علمی و پزشکی در قرن بیست و یکم،روند قاچاق اعضای بدن انسان از قبیل کلیه و خون و مانند آن نیز قاچاق می شوند.در شکل نوین برده داری،قاچاق انسان(استفاده از اعضای  بدن انسان،فرزند خواندگی دروغین،توریسم جنسی و ازدواج صوری)دلایل اصلی انجام این پدیده است.

در صورتی که در مورد قاچاق انسان،افراد جوامع کمتر توسعه یافته و جهان سوم هستند که طعمه اند و مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.در کنار تجارت جنسی،تجارت اعضای بدن  و استفاده از اعضای کودکان و مردان و به کارگیری آنها در مشاغل سخت و طاقت فرسا هم همواره مدنظر سازمان های حمایت از “حقوق بشر “بوده است.

شیوه های مختلفی به کار گرفته می شود تا این که یک قربانی در دام سیستم تجارت انسان قرار بگیرد.تفاوت چشمگیر در شیوه های قانونی انتقال و حرکت افراد در جهان در اوج آگاهی دو جانبه جهانی و ارتباط بینابین،مشکلاتی از قبیل افزایش نابرابری های اجتماعی در سطح منطقه ای و تبعیض جنسی،قبیله ای و طبقاتی در سطح جهانی نفوذ و چیرگی رسانه های الکترونیکی به ویژه تلویزیون که تجمل گرایی و زندگی سرمایه داری غرب را بر فرهنگ ملل در حال توسعه القاء می کنند.

قاچاق انسان از نگاه آماری

از مهمترین مشکلات موجود در راه مقابله و مبارزه با قاچاق ،عدم اطلاع دقیق از میزان شیوع و گستردگی آن است به گونه ای که در تمامی آمارهای ارائه شده از واژگان “تضمین زده می شود”و یا “هزاران”استفاده می شود.امروزه آمار در تمامی علوم و به طور خاص از اهمیت به سزایی در این مباحث به شمار می آید.زیرا محققان با بهره گیری از این ابزار می توانند از یک سوء به رقم واقعی بزهکاری در جامعه دست یابند و از سوی دیگر علل و نوع و روشهای بزهکاری را شناسایی و تدابیر لازم را جهت پیشگیری و مبارزه با این پدیده اتخاذ کنند.

دسترسی به اطلاعات موثق در شمار افراد قاچاق شده غیر ممکن است.دولتها،آژانسهای بین المللی و سازمانهای غیر دولتی انواع مختلف اطلاعات که غالباً قابل قیاس نیستند را ارائه می دهند.در رابطه با قاچاقچیان نیز آمار و اطلاعاتی وجود ندارد.فقدان قانونگذاری در همه کشورها تقریباً مجرمان را مستقیماً به خاطر جنایت قاچاق در رابطه با انسان تحت تعقیب قرار نمی دهد و به همین لحاظ آماری از مجرمین نیز ارائه نمی گردد.آماری نیز که از سازمانها و باندهای جنایتکار سازمان یافته منتشر می شود حیرت آور است.

یک جامعه شناس ایتالیایی اظهار می دارد که بر حسب مستندات بیش از 200 میلیون نفر به نحوی در سلطه،اختیار و یا در رابطه با قاچاقچیان انسان می باشند.هر چه کشورهای درگیر در امر قاچاق انسان قوانین کامل تر و جامع تری برای مقابله و  مبارزه با این معضل داشته باشند آمار آن کاهش پیدا می کند و هر چه فاصله بین دولت و مردم افزایش پیدا کند ،زنان ، دختران و بالاخص کودکان بیشتر در معرض خطر قاچاق اجباری و تبعات آن قرار می گیرند.[1]

آمار نگران کننده ای نشان می دهد تعداد کودکان فراری به گونه ای روز افزون در حال افزایش است.[2] سیستم قاچاق انسان بسیار فعال عمل می کند که لزوم فعال شدن هر چه بیشتر سیستم ضد قاچاق انسان را گوشزد می نماید.تحقیقات اخیر کمیسون اروپا،نشان داد که هنوز آمار قابل اعتمادی در مورد قاچاق انسان در دست نیست و این به رغم فعالیتهای سازمانهای گوناگون غیر دولتی ،ارگان های قضایی و سرویس های مهاجرتی در این زمینه است.

سالانه صدها هزار زن ، مرد و کودک به طور غیر قانونی قاچاق و سپس به ارتکاب انواع جنایات واداشته می شوند.شاید تصور شود که این افراد به اختیار خود به ارتکاب جرم روی می آورند تا از فقر بگریزند لکن این گونه نیست،آنان غالباً به اجبار مورد بهره برداری جنسی و،جسمی و غیره قرار می گیرند و در نهایت،مرتکب اعمال جنایی و فحشاء می شوند.

به دلیل نگاه امنیتی و سیاسی به این پدیده فرهنگی و اجتماعی،دستگاه های مسئول از ارائه آمار دقیق در این مورد خودداری می کنند.این امر را می توان به وضوح در اخبار کشف شبکه های قاچاق مشاهده کرد.در این اخبار که گاهی از طرف مسئولان انتظامی و قضایی اعلام می شود،فقط به بیان صرف کشف شبکه های قاچاق بسنده می شود،بدون این که گفته شود که این شبکه ها چه تعدادی از افراد را قاچاق کرده اند.

حتی در بعضی موارد نیز ملاحظه می شود اطلاعاتی که در مورد میزان افراد قاچاق شده مطرح می شود سریعاً تکذیب می گردد،ولی با وجود این نمی توان منکر وجود این پدیده شد.بر اساس گزارش یاد شده ،100 کشور در قاچاق انسان تلاش لازم را نشان نمی دهند که عبارتند از :سودان ،اکوادور ،کره ی شمالی ،بنگلادش ،برمه ،کوبا ،گینه ی استوایی ،سیرالئون ، ونزوئلا و ایران

روزنامه کیهان [3]در شماره 17818به نقل از آژانس کنترل مواد مخدر مقابله با جرایم وابسته به سازمان ملل متحد می نویسد:قاچاق انسان به صورت پررشد ترین شاخه جرایم سازمان یافته درآمده است.بنابراین محرز است که میان پیشگیری و آمار رابطه تنگاتنگی وجود دارد بدین صورت که در پیشگیری با استفاده از آمار می توان در جهت شناخت عوامل جرم زا که همان برنامه ریزی مبتنی بر محور مشکلات اقتصادی ،فرهنگی ،تغییر اوضاع و احوال اجتماعی و محدود کردن عوامل جرم زا می باشد اقدام نمود.

مقابله با قاچاق انسان در سطح بین المللی

یکی از مشکلات اصلی حقوق بشر در عصر کنونی قاچاق انسان است.از پایان سال های دهه 1980 شورای اروپا که وظیفه اصلی آن حفظ و احقاق این حق است،تعدادی عضو فعال به منظور مقابله و مبارزه علیه قاچاق انسان به کار گرفته است.از آنجایی که قاچاق انسان در اروپا پدیده جدیدی نیست،شورای اروپا با هشدار به کشور های عضو و سازمان های غیر دولتی که با شورا همکاری می کنند،با تشکیل سمیناری در این مورد ،تحقیقات پیرامون راه حل های مبارزه با قاچاق را از آغاز دهه 1990 شروع کرده است.با بررسی آخرین آمار ثبت شده در زمینه قاچاق انسان و با گسترش سریع آن در اروپا،اقدامات گوناگونی برای مبارزه با آن انجام شده است.

با آغاز مبارزه علیه قاچاق انسان،شورای اتحادیه اروپا از تجربیات گروه های مختلف بهره برد و در حال حاضر به اتفاق سایر سازمانها مانند کمیساریای عالی ملل متحد در بخش حقوق بشر،پلیس بین الملل،شورای اتحادیه اروپا،پلیس اروپا،سازمان بین المللی مهاجرت،اتحاد پایداری اروپای جنوب شرقی و سازمانهای غیر دولتی اقدام به مبارزات متعددی کرده است.نخستین تلاش های حقوقی بین المللی برای مقابله با پدیده قاچاق انسان را در موافقت نامه بین المللی سال 1904 در خصوص سرکوب تجارت برده سفید است.

در سال 1949 کنوانسیون سرکوب قاچاق اشخاص و بهره برداری از فحشای دیگران،در قالب قطعنامه ای از مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید که در مقابله با قاچاق انسان عملکرد چندان موفقی نداشت.با وجود اسناد بین المللی متنوع که مشتمل بر مقررات و ساز و کارهایی برای مقابله با بهره برداری از افراد،به خصوص زنان و کودکان هستند نیز وجود سازمان های بین المللی متعدد فعال در این حوزه،فقدان سند بین المللی جامعی که تمامی اشکال قاچاق انسان را در بر گیرد به شدت احساس می شود و شاید فقدان چنین اسنادی را بتوان دلیل اصلی تداوم وجود و رشد قاچاق انسان در سطح بین المللی و حتی ناکارایی اسناد موجود دانست.

مسئولان دولتی سودان از اتحادیه اروپا خواستند برای مقابله با قاچاق انسان به این کشور کمک کنند.به دنبال افزایش موارد قاچاق انسان از کشورهای آفریقایی به قاره اروپا از طریق خاک سودان،مسئولان سودان از کشورهای اروپایی خواستند به سودان برای مبارزه با پدیده قاچاق انسان کمک کنند.این درخواست به دنبال کشته شدن صدها مهاجر اریتره ای در ابتدای ماه اکتبر به سبب غرق شدن آنها در سواحل ایتالیا صورت گرفته است.[1]

اقدامات اتحادیه اروپا برای مقابله با قاچاق انسان تنها به کشف 29 مورد قاچاق در سه سال گذشته منجر شده،این در حالی است که مرزهای اروپا بیش از نیمی از یک میلیون قربانی قاچاق انسان را در خود جا داده است.[2]نخستین اسناد بین المللی برای مقابله با قاچاق زنان عبارتند از :

مقاوله نامه 18 مه 1904،قرارداد بین المللی مصوب 4 مه 1910،قرارداد بین المللی الغاء خرید و فروش نسوان و کودکان،قرارداد بین المللی 1933،کنوانسیون سرکوب قاچاق اشخاص و بهره کشی از روسپیگری دیگران.

کمیسر امور داخلی اتحادیه اروپا کشورهای عضو این اتحادیه را بابت به اجرا نگذاشتن قانونهای جدید به منظور مقابله و مبارزه  با پدیده قاچاق انسان مورد انتقاد قرار داد.این انتقاد از سوی “سیسیلیا مالمستروم” کمیسر امور داخلی اتحادیه اروپا در حالی مطرح شد که با وجود افزایش قربانیان قاچاق انسان،شمار موارد محکومیت قاچاقچیان انسان با روندی کاهشی روبرو بوده است.بیست و هفت درصد کشورهای عضو اتحادیه اروپا در سال 2011 در خصوص قوانین جدیدی به توافق دست پیدا کردند که در صورت اجرا،توصیف مشترکی را از پدیده قاچاق انسان ارائه خواهند کرد.بدین ترتیب متهمان قاچاق انسان می توانند در فراسوی مرزها مورد پیگرد قضایی قرار بگیرند و از قربانیان این پدیده حمایت بیشتری به عمل بیاید.[3]

220-مسئولان دولتی سودان از اتحادیه اروپا کمک خواستند-تهران-واحد مرکزی خبر/سیاسی-16/8/1392

221-شکست اروپا در مقابله با قاچاق انسان-16/8/1392

222-اتحادیه اروپا از کشورهای عضو خواست قوانین مقابله با قاچاق انسان را اجرا کنند-27/1/1392

نتیجه گیری قاچاق انسان

قاچاق انسان یکی از پدیده های خطر ناک است.قاچاق انسان را می توان بعد از قاچاق مواد مخدر و قاچاق اسلحه به عنوان سومین منبع درآمد به وسیله سازمانهای جنایی فراملی دانست.آنچه که به عنوان یک واقعیت در خصوص قاچاق انسان باید بیان کرد این است که در دهه های گذشته قاچاق انسان به درجه ای عالمگیر رسیده تا جایی که هیچ کشوری از آن در امان نمی باشد.گسترش قاچاق انسان از جهات مختلف،امنیت جامعه جهانی را تهدید کرده است و حتی در مواردی که بزه دیده نیز رضایت دارد،مخالف کرامت انسانی است.

بر طبق تعاریف و مصادیق،قاچاق انسان پدیده ای بسیار گسترده در سطح جهانی به منظور مقاصد جنسی و غیر جنسی است و کلیه افراد را در بر می گیرد.از دیدگاه حقوق بشر نیز قاچاق انسان باید به گونه ای گسترده تعریف شود تا شامل کلیه آثار و جوانب گردد.عوامل،پیامدها،ویژگی ها و شیوه های متعددی در افزایش و گسترش قاچاق انسان در دهه های اخیر مؤثر بوده اند.پدیده قاچاق انسان در آغاز شامل خریداری کردن برده ها و زنان برای کار در مزارع و منازل بود و حتی برای خرید و فروش برده ها مزایده صورت می گرفت.سپس ویژگی های این پدیده و خود پدیده قاچاق انسان شروع به پیشرفت کرد تا این که به جایی رسید که افراد مجبور به کارهایی که به آنها تمایل نداشتند می شدند.

قاچاق انسان جرمی است سازمان یافته و سازمان یافتگی از خصایص آن است.از مهم ترین مشکلات موجود در را مبارزه با قاچاق انسان،عدم اطلاع دقیق از میزان، شیوع و گستردگی آن است به گونه ای که در تمامی آمارهای ارائه شده از واژگان “تخمین زده می شود” و یا “هزاران” استفاده می شود.از دهه های پیشین اقدامات بسیاری در سطح ملی و بین المللی برای پیشگیری و سرکوب قاچاق انسان انجام شده است.این اقدامات عمدتاً در غالب معاهدات و اسناد بین المللی صورت گرفته است.

الحاق به کنوانسیون های بین المللی و منطقه ای راجع به قاچاق در اغلب موارد پدیده ای فراملی است.از اموری که می تواند در مسیر مقابله با قاچاق انسان مؤثر باشد همکاری ملی و بین المللی است.از این رو امروزه شاهد تصویب اسناد جهانی،منطقه ای،ملی و بین المللی بین کشورهای مختلف در زمینه قاچاق انسان هستیم.همکاری کشورها طیف بسیار وسیعی از فعالیتها را در بر می گیرد.مبادله اطلاعات راجع به گروه های مجرمانه فعال در این زمینه،مبادله اطلاعات راجع به رفت و آمد بین مرزها و همکاری بین پلیس کشورهای مختلف به منظور تعقیب قاچاقچیان انسان از جمله این اقدامات است.

ظهور پدیده قاچاق انسان و گسترش ارتکاب آن کشورها را بر آن داشت تا مقرراتی برای پیشگیری و مبارزه با این پدیده تدوین کنند و به مرحله اجرا گذارند.در حقوق داخلی ایران ،تا قبل از تصویب قانون مبارزه با قاچاق انسان مصوب 1383،قاچاق انسان تعریف نشده بود.قانونگذار ایران نیز با توجه به اهمیتی که این موضوع پیدا نموده است لایحه مبارزه با قاچاق انسان را به تصویب رساند.باید اشاره کرد که بعضاً قوانینی تصویب شده اند ولو اینکه نمی توان آنها را مؤثر در مقابله و مجازات با جرم قاچاق انسان قلمداد نمود اما به نظر می رسد تا حدودی به برخی از اشکال خاص قاچاق انسان من جمله آدم ربایی،هتک حیثیت مجنی علیه،برداشت اعضاء و غیره پرداخته اند.استمرار در قاچاق انسان به نحوی است که قاچاقچیان مدام دختران،زنان و کودکان را از کشوری به کشور دیگر منتقل می کنند و پیوسته به اهداف خود می رسند و مستمراً هدف آنها از انجام این کار به دست آوردن سود بیشتر است.

به دلیل نگاه امنیتی و سیاسی به این پدیده فرهنگی و اجتماعی،دستگاه های مسئول از ارائه آمار دقیق در این مورد خودداری می کنند.این امر را می توان به وضوح در اخبار کشف شبکه های قاچاق مشاهده کرد.آمار آسیب های قاچاق انسان در ایران چندان شفاف و قابل استناد نیست.روزنامه دولتی ایران در شماره 1741 خود اشاره می کند که چندی پیش یک شبکه قاچاق دختران ایرانی به کشورهای حوزه خلیج فارس کشف شد که در این شبکه تعداد بسیاری زنان قواد،بدنام و فاسد عضویت داشتند.آمار دقیق و رسمی در ایران وجود ندارد.

دولتها در سطح ملی باید به اقداماتی دست زنند تا یک استراتژی ملی را برای مقابله با قاچاق اشخاص مطرح سازند.همچنین دولتها باید سیاستها و برنامه هایی را برقرار نمایند تا از قاچاق انسان جلوگیری کنند.ایران می تواند موافقت نامه همکاری پلیسی و انتظامی با کلیه همسایگان در این زمینه منعقد نماید و مجلس شورای اسلامی قوانین دقیق تر وتعریف جرم مفصل تری در این زمینه به تصویب برساند.

مسلم است بیشترین موارد قاچاق زنان و دختران به منظور بهره برداری جنسی صورت می گیرد.فروش زنان و دختران از سودآورترین معاملات قاچاقچیان است.قاچاق انسان یک جرم غیر انسانی،تحقیرآمیز و یکی از اشکال جنایات سازمان یافته فراملی است که در اکثر نقاط دنیا رشد یافته و در تقابل کامل با نقض حقوق انسانی قربانیان آن است.در واقع قاچاق انسان مغایر حق آزادی و امنیت افراد ،حق آزادی از شنکجه ،حق آموزش و اشتغال ،حق بهداشت و هر چیز دیگر که لزوم یک زندگی با کرامت است، می باشد.

امروزه قاچاق انسان در ابعاد وسیع و جهانی به یکی از اصلی ترین چالش ها در حوزه حقوق بشر تبدیل شده است.این پدیده علاوه بر این که باعث ورود آسیب های اقتصادی،سیاسی و فرهنگی چشمگیر به کشورها می شود،امنیت روانی جامعه را نیز متزلزل می کند ضمن آن که حقوق اولیه انسانها از جمله حق انتخاب کار،حق انتخاب محل سکونت و حق بر سلامت را از بین می برد،همچنین می تواند آسیب های جسمی و روحی بازگشت ناپذیری را بر انسانها وارد کند.زنان و کودکان بخش قابل توجهی از جمعیت قربانیان قاچاق انسان را تشکیل می دهند که به طرق گوناگون در دام این بردگی نو اسیر می شوند.

به دلیل فقدان قانون جامع و خاص در خصوص جرم قاچاق انسان،اغلب قاچاقچیان و گروه های جنایتکار فعال در این جرم،از فقدان نص قانونی در مورد جرم قاچاق انسان سود برده،به فعالیتهای جنایتکارانه دست زده و از مجازات می گریزند.

جهت مشاهده نمونه های دیگر از ادبیات ، پیشینه تحقیق و مبانی نظری پایان نامه های حقوق کلیک کنید.

نمونه ای از منابع

• اشتری – بهناز – قاچاق زنان بردگی معاصر – تهران –نشر اندیشه برتر- 1380
• احمدی – عبدالله- جرم قاچاق – نشر میزان – چاپ سوم – 1385
• آشوری-محمد-جایگزین های زندان یا مجازاتهای بینابین-انتشارات گرایش-1382
• امیر ار جمند-اردشیر-مجموعه اسناد بین المللی حقوق بشر-جلد اول-انتشارات شهید بهشتی-تهران-1381
• بوسار-آندره-بزهکاری بین المللی-ترجمه نگار رخشانی-گنج دانش-چاپ اول- تهران – زمستان 1375
• تبریزی-ایرج-تجارت شیطانی-تهران-سازمان انتشارات کیهان-چاپ اول-1379
• تقی زاده انصاری-مصطفی-حقوق سازمانهای بین المللی-نشر قومس-تهران-1380
• جعفری لنگردی – محمد جعفر- ترمینولوژی حقوق- چاپ نهم- تهران- گنج دانش – 1377
• حسینی نژاد – حسینقلی – حقوق کیفری بین­الملل – تهران – نشر میزان- 1383
• دورانت – ویلیام- تاریخ تمدن یونان باستان – ترجمه : فتح اله مجتبایی- چاپ شرکت بنی اقبال و شرکاء – تهران 1349
• دورانت – ویلیام – تاریخ تمدن مشرق زمین گاهواره تمدن – ترجمه: احمد آرام – تهران – انتشارات علمی و فرهنگی – 1372
• ذاقلی – عباس- قاچاق انسان ( در سیاست جنایی ایران و اسناد بین­المللی )- تهران – نشر میزان – 1389
• راستین – منصور – از بردگی تا آزادی -کتابخانه ابن سینا – سال 1345
• https://www.osce.org/
• …
• …