سلامت عمومی و سلامت عمومی ورزشکاران

سلامت عمومی ورزشکاران

سلامت عمومی و سلامت عمومی ورزشکاران

سلامت عمومی (general health)

فصل دوم: مبانی نظری و پیشینه پژوهش

2-1 مقدمه.

2-2  مباني نظري..

2-2-1 تعاریف سلامت عمومی ..

2-2-2 تاريخچه مختصري بر سلامت عمومی ..

2-2-3 شاخص های سلامت عمومی ..

2-2-4 دیدگاه مکاتب مختلف روانشناسی درباره ی سلامت عمومی..

2-2-5 رابطه ورزش با سلامت عمومی..

2-2-6 اهدف ایجاد سلامت عمومی..

2-2-7 سلامت عمومی در ورزشکاران..

2-2-8 تأثیر ورزش در شخصیت..

2-2-9 تأثیر ورزش در اخلاق و رعایت حقوق دیگران..

2-2-10 تأثیر ورزش بر فرهنگ…

2-3 پژوهش­هاي پيشين..

2-4 جمع­ بندی و نتیجه­ گیری..

منابع

سلامت عمومی

 تعاریف سلامت عمومی

سلامت عمومی عبارت است از اينكه فرد چه احساسي نسبت به خود دنياي اطراف، محل زندگي، اطرافيان مخصوصا‌ با توجه به مسئوليتي كه در مقابل ديگران دارد. چگونگي سازش وي با درآمد خود و تفاوت موقعيت مكاني و زماني خويشتن (ميلاني فر، 1373).

علم سلامت عمومی شاخه‌اي از علم بهداشت است كه با پيشگيري از اختلال­هاي رواني و حفظ شيوه­هاي بهينه زندگي و بهداشت عاطفي سر وكار دارد. علم سلامت روان فرايند هميشگي است كه از بدو تولد تا هنگام مرگ ادامه مي‌يابد اين علم با چهار هدف شكوفايي توان بالقوه، شادكامي، رشد و تحولي هماهنگ، و زندگي مؤثر و كارآمد سعي مي‌كند از طريق آموزش به كاركنان بهداشت رواني، پيشگيري، درمان اختلال­هاي رواني و حفظ و تداوم بهداشت رواني در اشخاص سالم شرايطي ايجاد كند كه شهروندان جامعه بتوانند در خانه، مدرسه، جامعه، محيط­هاي كاري و نهايتاً با خويش سازگار شوند (حسين شاهي برواتي؛ 1379؛ ص 1).

در اساسنامه سازمان بهداشت مصوب سال 1948 آمده است : « سلامت عبارت است از رفاه كامل جسمي، رواني و اجتماعي و نه فقط نبودن بيماري و ناتواني» (اصفهاني ، 1383، ص 7).

سلامت روان عبارت از رفتار موزون و هماهنگ با جامعه، شناخت و پذيرش واقعيتهاي اجتماعي و قدرت سازگاري با آنها، ارضاء نيازهاي خويشتن به طور متعاون و شكوفايي استعدادهاي فطري خويش مي باشد (حاجي آقاجاني و اسدي نوقابي، 1378؛ ص 16).

جهت مشاهده و دانلود مبانی نظری و پیشینه تحقیق درباره سلامت عمومی کلیک کنید .

تاريخچه مختصری بر سلامت عمومی

بهداشت عمومی از پيشينه‌اي به قدمت انسان متمدن و تاريخچه‌اي كوتاه، به لحاظ علمي، برخوردار است با اينكه فلاسفه هزاران سال در خصوص « سلامت » سخن مي‌راندند، صرفاً در 1908 بود كه نخستين جمعيت براي سلامت روان تأسيس گرديد. در 1919 ، «جامعه و ملي سلامت و روان » تشكيل شد كه به تدريج به « كميته بين المللي سلامت روان » تبديل شد و نشريه‌اي به نام «سلامت روان» منتشر نمود تا يافته‌هاي پيشرو و حتي سراسر جهان را گردآوري كند و ارتباط و همكاري دست‌اندركاران اين حوزه را تسهيل نمايد. نمود كنوني سلامت را مي‌توان در روانشناسي جامعه­نگر و مراكز بهداشت رواني جامعه­نگر يافت كه با هدف سه نوع پيشگيري در سطح وسيع و اجتماعي فعاليت دارد.

جلوگيري از بروز اختلال­هاي رواني (پيشگيري نخستين) ، تشخيص و درمان زود هنگام اختلال­ها (پيشگيري ثانوي) و كمك به معضلات و مشكلات ناشي از ابتلاء به اختلالهاي رواني (پيشگيري ثالث) در روانشناسي، علاوه بر اهميتي كه براي پيشگيري قايل مي‌شويم، به دنبال دستيابي به ويژگي­ها و کیفیتی هستيم كه سالم، سازگار و در يك كلام مطلوب به شمار مي‌آيند. مواردي كه نمي‌توان صرفاً از طريق توجه محض به پيشگيري به آنها دست يافت كما اينكه اين طرز تلقي با تعريف كامل بهداشت رواني نيز مطابقت بيشتري دارد (حسين شاهي، 1379، ص 1).

شاخص­ های سلامت عمومی

سلامت عمومی را با شش معیار می توان مورد ارزیابی قرار داد:

• فرد سالم احساس می­کند، راحت است و می­تواند باخودش زندگی کند ، محرومیت­ها و استعدادهای خود را می­شناسد، کمبودهای خود را می­پذیرد و برای بهبود رفتار خود قدم بر می­دارد. بر احساسات خود تسلط دارد و معیارهای جامعه­ای را که درآن زندگی می­کند، زیرپا  نمی­گذارد. می­داند که در فراز و نشیب­های زندگی گاهی با موفقیت و زمانی هم با عدم توفیق روبرو خواهد بود و آن­را می­پذیرد و به نحوی خود را از این بن بست بیرون می­کشد.
• چگونگی روابط فرد با اطرافیانش است، شخص سالم دیگران را دوست دارد و همچنان که به آنها اعتماد دارد، متقابلاً مورد اعتماد و احترام آنان قرار می­گیرد. تفاوت­های افراد را می­پذیرد و به آنها خرده نمی­گیرد. در میان هر گروهی که قرار می­گیرد با حفظ فردیت خویش، قادر است جزئی از آن گروه گردد.
• قدرت مقابله فرد با مشکلات زندگی می­باشد، شخص سالم خود را با ناملایمات تطبیق داده، از راه سازگاری به عرصه زندگی وارد می­شود و اهداف واقع­گرا برای خود در نظر می­گیرد و برای دستیابی به آنها اقدام می­کند. او می­داند که در طول زندگی با مشکلات نیز مواجه خواهد شد و احساس سعادت «نسبی» است و برای دستیابی به سعادت باید کوشش نمود. پایه سلامت روان در کودکی گذارده می­شود و هیچگاه از تکامل باز نمی­ایستد (شریفی، 1389).
• عزت نفس و پذیرش: افراد دارای سلامت عمومی تا حدودی این احساس را دارند که آدمی هستند با ارزش و مورد قبول اطرافیان خود، با افراد دیگر راحت هستند و در موقعیت­های اجتماعی به خوبی عمل می­کنند، آنها احساساتی نظیر بی­ارزشی، ناامیدی، عدم پذیرش از سوی دیگران و احساس فقدان حتی یک دوست را در دنیا ندارند.
• توانایی در برقراری روابط محبت آمیز: افراد دارای سلامت عمومی قادرند روابط نزدیک و رضایت بخش با افراد دیگر در جامعه برقرار نمایند. نسبت به احساسات دیگران حساس هستند و برای ارضای نیازهای خود آنان را تحت فشار نمی­گذارند، این افراد خودمحور و مغرور نبوده و در احساسات خود غرق نمی­شوند، به سلایق دیگران احترام گذاشته و این امکان را فراهم نمی­آورند که زیر فشار و ظلم دیگران قرار گیرند و سعی هم نمی­کنند که بر دیگران مسلط شوند. این افراد نسبت به اعمال خود احساس مسولیت می­کنند و با مشکلات برخورد مناسب دارند.
• خودشکوفایی: افراد دارای سلامت عمومی با زندگی سازگاری خوبی داشته و توانایی­های خویش را به سمت خودشکوفایی و کمال جهت می­دهند (شریفی، 1389).

رابطه ورزش با سلامت عمومی

پي­آمدهاي ورزش و فعاليت­هاي ورزشي در كاهش استرس­هاي مختلف نمايان مي‌شود (راسخي ، 1380). فعاليت بدني منظم، سلامت رواني را بهبود مي‌بخشد، استرس، اضطراب و افسردگي را كاهش مي‌دهد. به پيشگيري و كنترل رفتارهاي خطرآفرين، مانند استعمال دخانيات، الكل يا ساير موارد، مصرف رژيم غذايي نامناسب يا بروز خشونت خصوصاً در ميان كودكان و جوانان كمك مي‌كند (حجت‌زاده؛ 1383؛ ص 13).

ورزش شديد و منظم با احساس فشار عصبي و اضطراب كمتر همراه است. اشخاصي كه در برنامه‌هاي تناسب اندام و ورزش شركت مي‌كنند مي‌گويند كارآيي آنان در محل كار و نگرششان، بهتر مي‌شود مثلاً اشتباهات كمتري مي‌كنند و همچنين شركت منظم در فعاليت‌هاي بدني دارند بهتر مي‌توانند وزن خود را كنترل كنند، ظاهري بهتر دارند و فعاليت جسمي و ورزش را با توفيق انجام مي‌دهند (ميرزايي به نقل از فولكينزوسايم؛ 1384؛ ص 429).

ورزش كسالت و تنبلي را از انسان زدوده و به وي نشاط و شادابي بخشيده، او را براي انجام كارهاي وظايف فردي و اجتماعي آماده نموده و اخلاقش را بهبود مي‌بخشد. در انسان غريزه قدرت‌طلبي، برتري طلبي و مبارزه وجود دارد ورزش و مسابقات ورزشي اگر در محيط و جو سالم برگزار شوند زمينه اشباع اين غريزه از طريق صحيح فراهم مي‌سازند.

اگر اين غريزه و ساير غرايز كنترل نشده و به مسير صحيح، هدايت نشوند براي جامعه مشكل ساز و مسئله آفرين خواهند بود انسان مايل است با ديگران باشد و با آنان بياميزد اين غريزه يا تمايل شديد را مي‌توان از طريق ورزش برآورده ساخت در ورزش در زمينه نيل به ارزش­هاي اجتماعي ديگري نيز چون كارگروهي، وفاداري و روحيه ورزشكاري مي­توان توفيق يافت محيط صميمانه و مطلوب ورزشي، اغلب فرصتي مناسب براي ايجاد روابط انساني و شكل‌گيري دوستي ماست.

ورزش به انسان تحرك مي­بخشد و حركت و تحرك به ويژه در كودكان لازمه رشد است اگر عضو نيرومندي از اعضاي بدن يك ورزشكار را چندين ماه در گچ قرار دهند و تحرك را از آن سلب نمايند ضعيف و لاغر خواهد شد، اگر جنبش كم شود دفاع بدن كم و ضعيف مي‌گردد و همچنان كه داشتن تحرك و ورزش موجب سلامتي بدن و طول عمر مي‌گردد. نداشتن تحرك نيز موج مرگ زودرس مي‌گردد (رضي؛ مهدي؛ 1384).

جهت مشاهده و دانلود مبانی نظری و پیشینه تحقیق درباره ورزشکاران کلیک کنید .

 سلامت عمومی در ورزشکاران

شرکت مداوم و مستمر در فعالیت های جسمانی و ورزشی بر اساس روند یادگیری و تکامل اجتماعی، در صفات اکتسابی نقش دارد. زیرا سابقه­ی فعالیت ورزشی و کسب مهارت­های نه صرفا حرکتی، بلکه اساسا روانی و اجتماعی در انبوهی از محرک­های مثبت و منفی، انواع درگیری­ها، تعاملات عاطفی و هیجانی، ناشی از رقابت و مسابقه می­تواند در تعادل و ثبات هیجانی، رشد اعتماد به نفس، تصور بدنی و اجتماعی و میزان اجتماعی­بودن فرد، نقش سازنده و مثبتی داشته باشد.

اثرات روانی- اجتماعی فعالیت­های جسمانی و ورزشی همیشه بیش از اثرات جسمانی آن مورد علاقه روانشناسان و مربیان آموزشی بوده است. زیرا چنین فعالیت­هایی با ایجاد تجارب غنی اجتماعی و آموزشی رقابت به عنوان یک فرآیند آموزشی، به فرد امکان می­دهد تا مهارت­های روانی و اجتماعی خود را بیازماید (باقری و همکاران، 2011).

هر تجربه حركتي يا تغيير جسماني، يك تغيير يا تجربه رواني را به دنبال دارد. ورزش از جمله روش­هاي مهم تكامل جسماني، رواني و اجتماعي محسوب مي­گردد، زيرا شركت در فعاليت­هاي ورزشي، افراد را از نظر فضايي و مكاني به هم نزديك مي­كند. را­ه­ها و فرصت­هاي بسياري را براي ماهر­شدن در اجتماع فراهم مي­آورد و به­طور كلي يك جريان آموزشي در ابعاد فرهنگي و اجتماعي براي فرد ايجاد مي­كند. ورزش در سلامت و آمادگي جسماني، تعادل و ثبات هيجاني، رشد اعتماد به نفس، تصوير بدني و اجتماعي مثبت و تأمين نيازهاي دوستي، رقابت، جلب توجه، تقويت گروهي و امنيت تأثير دارد (نریمانی و همکاران، 1386).

سلامت عمومی

جهت مشاهده نمونه های دیگر از مبانی نظری تربیت بدنی کلیک کنید.

.   

نمونه ای از منابع فارسی

• انور الخلولی ، امین. (۱۳۸۳)، ورزش و جامعه، مترجم حمید رضا شیخی.. انتشارات وزارت امور خارجه، چاپ دوم
• بدري آذرين، يعقوب. (1392). مقايسه كيفيت زندگي افراد سالمند ورزشكار و غيرورزشكار شهر تبريز، مجله سالمندي ايران، 30 :74-82 .
• پناهی، ایمان .(۱۳۸۸). ورزش و اضطراب، مندرج در سایت:tebyan.ir
• حسینی، مریم(1388). بررسی عوامل مؤثر بر سلامت دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی.
• – حيدري، بهلوليان؛ احمد، فرزاد سير ،كامران،اقباليان، معصومه ( 1379). بررسي عوامل رواني مؤثر بر عملكرد تحصيلي دانش آموزان استان همدان، فصلنامه انديشه و رفتار، سال ششم،شماره 1، تابستان.صفحات77-68.
• – خدا رحیمی، سیامک. (1374). مفهوم سلامت روان شناختی، مشهد: انتشارات جاویدان خرد.
• – خزایی، احمد رضا .(۱۳۸۸). فرهنگ و ورزش-www.wekepedya.com
• – دژآهنگ، منوچهر (1385). مقایسه سلامت روانی افراد معلول جسمی–حرکتی ورزشکار و غیر ورزشکار شهر رشت. مجمومه مقالات اولین همایش ورزش برای همه، دانشگاه آزاد اسلامی واحدزنجان.
• …
• …

سلامت عمومی

https://digitalcommons.usf.edu/edj_etd/