گردشگر و گردشگری

مقدمه.

2- 1-تعريف گردشگري..

2-2- ديدگاه بازاريابي  مقصد براي مطالعه مقصد گردشگري..

2-3- ادراک گردشگر.

2-4 ريسک ادراک شده

2-4-1- پديده ي ريسک از ديدگاه رفتار مصرف کننده

2-4-2 ريسک ذهني در مقابل ريسک عيني..

2-5- مباني نظري ريسک..

2-5-1 نظريه ريسک در روانشناسي مصرف کننده

2-5-2- نظريه چشم انداز

2-5-3- نظريه يکپارچگي  سازي اطلاعات..

2-5-4-نظريه ي انگيزه ي محفاظت

2-6- انواع ريسک هاي ادراک شده گردشگر.

2-6-1- ريسک تجهيزات..

2-6-2- ريسک مالي

2-6-3- ريسک فيزيکي

2-6-4- ريسک روانشناختي

2-6-5- ريسک رضايت

2-6-6- ريسک زماني

2-6-7- ريسک اجتماعي

2-6-8- ريسک سلامتي .

2-6-9- ريسک تروريسم

2-6-10- ريسک عدم ثبات سياسي..

2-6-11-  ريسک محيطي..

2-6-12-  ريسک دارايي ها

2-6-13- ريسک برنامه ريزي..

2 -7 – فاصله رواني.

2-7-1- فاصله روان شناختي در بازاريابي بين المللي..

2-7-2-  تفاوت فرهنگي ميان کشور ها

2-7-3-تفاوت فاصله رواني و فاصله فرهنگي..

2-7-3- 1-  مبناي نظري فاصله رواني: نظريه  سطوح استنباط مصرف کننده

2-7-4- تازگي و فاصله ي روانشناختي..

2-7-5- تعميم دادن از  سايرتجارب..

2-7-6- ادراک  از ريسک و چهارچوب زماني..

2-7-7-  بسط نظريه سطوح استنباط و فاصله ي روانشناختي از مقصد گردشگري..

2-8-تصوير ذهني ادراک شده

2-8-1- نظريه  حافظه  و فرايند پردازش اطلاعات مصرف کننده

2-8-2- نظريه گسترش فعالسازي پردازش معني شناختي..

2-8-3- تصوير ذهني  از مقصد گردشگري..

2-8-4-عوامل شکل دهنده ي تصوير ذهني از يک مقصد گردشگري..

2-8-5-فرآيند شکل گيري تصوير ذهني از مقصد.

2-8-6- ابعاد تصوير ذهني مقصد.

2-8-7- تصوير ذهني از مقصد و  نيت رفتار گردشگر.

2-9- دانش گردشگر از مقصد.

2-10- خصيصه ريسک پذيري / ريسک گريزي..

2-11- نيات گردشگر.

منابع

گردشگر و گردشگری

ادراک گردشگر

قبل از ورود به بحث ريسک ،تصويرذهني، فاصله رواني و دانش گردشگر مي بايست ادراک گردشگر و نظريه ادراک مورد بحث قرار گيرد تا مشخص شود که پديده ي هاي ذکر شده چگونه براساس اصول ادراکي مورد استنباط قرار گرفته و بر رفتار گردشگر تاثير مي گذارد. ادراک فرايند معني دادن به محرک هاي احساسي است. ادراک فرآيندي است که افراد با استفاده از آن احساس نموده و دنياي اطراف خود را تفسير مي نمايند.  مصرف کننده به عنوان تفسير کننده ي فعال محرک هاي محيط درنظر گرفته مي شود . محرک هايي حسي از قبيل نور، صدا، حرکت، مزه، بو توسط فرد احساس شده مورد تفسير قرار گرفته و معاني آنها ادراک مي گردد. مصرف کننده ها به دليل اينکه فرهنگ، خانواده، دوستان، انگيزه و تجارب متفاوتي دارند لذا ادراکات متفاوتي از محرک هاي محيط مصرف داشته و ترجيحات متفاوتي برپايه ادراکاتشان دارند.استنتاج ادراکي متفاوت ميان افراد از محرک هاي يکسان نتيجه ي فرايند فرهنگ آموزي[1] مي باشد.  به عبارتي گردشگران با پيش زمينه هاي فرهنگي متفاوت استنتاج هاي ادراکي متفاوتي دارند.

همانطور که ذکر شد احساس مقدم بر ادراک مي باشد. محرک هاي حسي ورودي سيستم ادراک مي باشند. افراد محرک هاي حسي را از طريق گيرنده هاي حسي دريافت مي کنند. اين گيرنده ها ارگان هاي حسي افراد مي باشند. ارگان هايي که احساسات بصري، شنوايي، چشايي ، بويايي و لامسه را دريافت مي کنند. محرک هاي محيط گردشگري نيز در قالب چشم انداز هاي بصري ، مناظر ديدني و آثار تاريخي توسط احساس فرد دريافت مي گردند. اطلاعات در خصوص مقصد نيز از طريق حس شنوايي و بينايي فرد دريافت مي گردد. لذا گردشگر نيز به مثابه مصرف کننده از احساس برخوردار است.مرحله پس از دريافت حسي، آغاز فرايند ادراکي است.فرآيند ادراک توسط گردشگر شامل چهار بخش پيش توجه، توجه انتخابي، سازمان ادراکي ، تعبير و تفسير است (ارنولد[2]و ديگران،2005:  308)

پيش توجه فرآيندي است که به شکل ناخودآگاه کليه مسير هاي عصبي و حسي  فرد به يک مسئله که نياز به توجه دارد معطوف مي گردد.براي مثال شنيدن يک صداي ناگهاني و توجه ناگهاني به آن پيش توجه مي باشد.درک مفهوم مواجهه در مرحله ي پيش توجه از اهميت برخوردار است.نظريه سازگاري شناختي بيان مي کند که مصرف کننده در هنگام جستجوي اطلاعات خود را در معرض اطلاعاتي قرار مي دهد که با اهدافش سازگار باشد و از اطلاعاتي اجتناب مي کند که سازگاري با وي ندارد. بر اين اساس يک گردشگر که قصد دارد به مقصد فولوريدا براي تعطيلات سفر کند به شکل انتخابي خود را در معرض اطلاعات مرتبط با اين مقصد قرار داده و به آنها توجه مي نمايد. در مرحله ي پيش توجه يک ظرفيت شناختي به محرک تخصيص داده مي شود در صورتي که محرک مرتبط با اهداف فرد باشد.در مرحله بعد يک توجه انتخابي به محرک تخصيص داده شده و ظرفيت پردازش اطلاعات افزايش مي يابد(مون ومينور،88:2001 ).

مرحله بعد ازپيش توجه، مرحله توجه  آگاهانه به محرک است .در اين مرحله مصرف کننده قسمتي از محرک را انتخاب نموده و پردازش آگاهانه اي را آغاز مي نمايد. و توجه خود را معطوف به محرک نموده تا بتواند در مرحله ي بعد به تعبير و تفسير معاني محرک بپردازد. عوامل متعددي در افزايش سطح توجه افراد نقش دارد. انگيزه ها و اهداف مصرف کننده از آن جمله اند که باعث مي شود به شکل انتخابي به اطلاعات مرتبط با نياز هاي خود و اهدافش توجه کند. مفهوم آمادگي ادراکي مصرف کننده بيان مي کند که وي متناسب با نياز هاي خاص خود به محرک هاي توجه مي کند(ارنولد[3]و ديگران،2005،  :308). براي مثال گردشگري که براي تعطيلات قصد سفر به آنتاليا را دارد، درصورتي که با پيام تلفني و يا پيام الکترونيکي در خصوص قيمت تخفيفات  تور هاي آنتاليا مواجه شود توجه انتخابي به آن پيام خواهد نمود زيرا با هدف وي سازگار مي باشد(پژوهشگر).

کاربرد ديگر تبليغات در زمينه فراهم کردن آمادگي ادراکي اين است که از يک سري تبليغات استفاده شود که در آن فرد خود را مخاطب قرار دهد. سازمان‌دهي ادراکي سومين مرحله ادراک است. در اين مرحله مصرف کننده به طبقه بندي ادراکات مي پردازد و محرکه هاي حسي متفاوت را در طبقات مختلف قرار مي دهد.مصرف کننده از دانش قبلي خود براي طبقه بندي و سازمان دهي ادراکي استفاده مي کند. نظريه طبقه بندي[4] در روانشناسي  بيان مي دارد که فرد به مقايسه ي پديده( شيءمورد ادراک) و دانش طبقه بندي شده ي قبلي خود مي پردازد. يکي از منفعت هاي طبقه بندي در سيستم ادراکي اين است که زماني که مصرف کننده با يک شي يا رويداد جديد روبرو مي شود مي تواند با توجه به طبقات موجود به قضاوت و استنتاج در خصوص آن پديده بپردازد.به عبارتي باور هايي که يک مصرف کننده در خصوص عناصر يک طبقه ادراکي دارد کمک مي کند تا استنتاج هايي را در مورد عناصر جديد بنمايد (کونال[5]،1993: 99).

براي مثال فرض کنيد يک گردشگر يک طبقه  از  مقاصد مخاطره آميز  در ذهن دارد. حال اگر مقصد جديدي مورد تامل مصرف کننده قرار گيرد که خصيصه هايش با خصيصه هاي مقاصد مخاطره آميز همخواني داشته باشد. اين مورد جديد نيز در آن طبقه قرار خواهد گرفت.  مصرف کننده با طبقه بندي محرک ها  قادر خواهد بود تا در موقعيت معين رفتار مناسب را از خود بروز دهد. براي مثال اطلاع از وقوع جنگ در منطقه خاورميانه موقعيتي است که در آن گردشگر مقصد ايران را در طبقه مقاصد پرمخاطره قرار داده وسپس قضاوت خود را صورت مي دهد و سفر را لغو مي نمايد. آخرين مرحله از فرايند ادراک شامل تعبير و تفسير مي گردد.در اين مرحله به محرک معني نسبت داده مي شود.

درواقع سازماندهي و تعبير و تفسير باهم اتفاق مي افتد. تعبير ادراکي يک محرک مي تواند بوسيله به کارگيري تداعي هاي يادگرفته شده بين نشانه هاي ادراکي و محرک باشد. در واقع تعبير و تفسير وابسته به ساختار دانش  و تجربيات مصرف کننده است. مصرف کننده بر اساس ساختار دانش خود محرک هاي جديد را تعبير و تفسير نموده و معني مي کند.ساختار هاي دانشي که براي تعبير نمودن مهم هستند به دو قسمت تقسيم مي شوند.يکي دانش در قالب شکل واره ها[6] است و ديگري حافظه دستورالعملي[7] است.

شکل واره ها شامل مجموعه ي سازماندهي شده اي از باور ها، عقايد و احساساتي است که يک شخص در مورد پديده ها،ايده ها، افراد و موقعيت ها دارد (آرنولد و ديگران، 2005: 317). براي مثال شکل واره ي مقصد گردشگري هاوايي ساحلي جذاب،با پرستيژ، زيبا، شلوغ، مفرح ،گران،جزيره اي در اقيانوس است. دانش دستور العملي مجموعه اي  اقداماتي متوالي  است که در مورد باور ها، احساسات، ايده ها و موقعيت ها افراد انجام مي دهند.براي مثال وقتي گردشگري به هتل مي رود براساس حافظه دستور العملي ،ابتدا به پذيرش مراجعه کرده، انتظار دارد فرم هايي را تکميل کند، مدارک  شناسايي را تحويل دهد و در انتها کليد اتاق را تحويل بگيرد.لذا مصرف کننده براساس اين دو نوع ساختار دانش به تعبير و تفسير اطلاعات مي پردازد.

يک شکل از  تعبير مصرف کننده استنتاج ادراکي[8] است.در واقع مصرف کننده گاهي با توجه به دانش قبلي خود فراتر از اطلاعات داده شده ، به تفسير پرداخته و استنتاج هايي را صورت مي دهد. مصرف کننده به ندرت براساس اطلاعات کامل به استنتاج مي پردازد . براي مثال زماني که اخباري از راديو در خصوص آمار اعدام در در مورد يکي از کشور هاپخش مي شود . استنتاج گردشگر ممکن است اين باشد که مقصد نام برده مکاني بسيار نا امن نيز براي گردشگران است و امکان دارد که آنها مورد سوء قصد يا گروگان گيري قرار گيرند. اين استنتاج ماوراء اطلاعات دريافت شده باعث مي گردد تا مقصد نا امن تر ادراک گردد. فهم مصرف کننده از محرک ادراکي همچنين به  سطح از تفسير[9] اطلاعات توسط مخاطب بستگي دارد.

تفسير به حدي باز مي گردد که محرک ادراکي با ساختار دانش قبلي فرد يکپارچه مي گردد. فرايند درک محرک ها همواره سطوح متفاوتي از تفسير را با خود دارد. گاهي در سطح پايين تفسير يک درک سطحي صورت مي گيرد. اما در سطح بالاي تفسير مصرف کننده در گير حل مسئله، خيال پردازي و تصورات مي گردد. براي مثال گردشگري که درسطح بالايي به تفسير خصيصه هاي يک مقصد مي پردازد، ممکن است شروع به خيال پردازي در مورد مقصد نموده و قبل از سفر به آن مقصد ،خود را مشغول فعاليت هاي تفريحي در آنجا تصور کند(روث[10]، 2001: 100)

قضاوت هاي ادراکي مصرف کننده، قضاوتي هايي است که بر اساس ادراکات وي در خصوص برند ها، محصولات، کيفيت، مقصد ها صورت مي گيرد. در واقع قضاوت ادراکي با توجه انتخابي به محرک ادراکي در محيط مصرف صورت مي گيرد. از طريق مواجهه و توجه انتخابي مصرف کننده ، در مورد محرک قضاوت هايي را شکل مي دهد و تصويري از محرک را در ذهن مي سازد.مصرف کننده از طريق يادگيري و تجربه ، محرک حسي را با پيامد هاي محتمل آن مرتبط نموده و قضاوت هاي ادراکي خود را در خصوص محرک ايجاد مي کند (کامرون و اليوت[11]،1994).

براي مثال  قضاوت ادراکي در مورد يک مقصد گردشگري شامل اين است که مصرف کننده در مواجهه با اطلاعات مقصد پيامد هايي همچون  احتمال بيمار شدن در مقصد، احتمال تجاوز و سرقت در مقصد،احتمال مورد تمسخر قرار گرفتن بخاطر سفر به مقصد را استنتاج مي نمايد وبا توجه به تجربه خود مصرف کننده اين مقصد را يک مقصد پر مخاطره با ريسک هاي سلامتي، دارايي و اجتماعي ادراک مي کند.آنچه در فرايند ادراک مصرف کننده مورد بحث قرار گرفت پيش زمنيه اي است که بر اساس آن عناصر چهار چوب مفهومي مطالعه حاضر يعني ريسک ادراک شده، تصوير ذهني ادراک شده، فاصله روان شناختي ادراک شده، مورد بررسي قرار مي گيرند. اين مفاهيم که در واقع مي باشند همگي از جنس ادراک مصرف کننده در خصوص مقصد گردشگري کشور مورد مطالعه هستند.لذا در ادامه ساير پديده هاي ادراکي به ترتيب مورد بحث قرار گرفته اند.

(پاورقی)

[1] – Enculturation

[2] -Arnold and et al

[3] -Arnold and et al

[4] -Categorization theory

[5] -Kunall

[6] – Schemas

[7] – Scripts

[8] – Perceptual Inferences

[9] -Elaboration

[10] -Ruth

[11] -Cameron and Eliute

انواع ريسک هاي ادراک شده گردشگر

روهل و فسنماير[1] (1992) تعريف ريسک ادراک شده را از ادبيات رفتار مصرف کننده اقتباس نموده و آنرا جهت تبيين رفتار گردشگران مد نظر قرار داده اند. هفت نوع ريسک ادراک شده در ارتباط با رفتار سفر به يک مقصد تعريف شده است که عبارتند از:

ريسک تجهيزات[2]:

روهل و فسنماير ريسک تجهيزات را مسئله فني، تجهيزاتي و يا سازماني تعريف نموده اند که در طول سفر به وقوع مي پيوندد(روهل و فسنماير 1992: 18). مطالعه آنها نشان داد که پاسخگويان ريسک تجهيزات را يکي از مهمترين فاکتور هاي ريسک ميان هفت نوع ريسک  رتبه بندي نموده اند. مشابه نتايج اين پژوهش در بريتانيا نشان داد که دانشجويان تحصيلات تکميلي نيز ريسک تجهيزات را عامل مهمي در ميان ساير ريسک هاي سفر به يونان در نظر گرفته اند. تسوار وديگران[3] (1997) ريسک تجهيزات را اين گونه تعريف نموده اند خطر ناشي از عدم دسترسي به تجهيزات و يا عدم کارکرد صحيح آنها ، نبود تسهيلات ارتباطي و اطلاعاتي ، حمل ونقل غير ايمن و نقص هاي فني در وسايل نقليه جهت مسافرت.  ( تسوار و ديگران 1997: 799)يکي از نمود هاي ريسک تجهيزات مربوط به خطر هاي سقوط هواپيما به دليل نقص هاي فني است. خطر تصادفات جاده اي و ريلي ديگر مخطره اي است که براي سفربه يک مقصد وجود دارد.

 ريسک مالي[4] :

با اينکه قيمت يک عامل تعيين کننده  تقاضا در بسيار از صنايع خدماتي نيست اما در  تقاضا صنعت گردشگري نقش مهمي دارد(هان،2005).مطالعه صورت گرفته بر روي گردشگران مستقل و گردشگران سفرکرده با تور نشان داده است که ميزان پولي که براي  تعطيلات صرف مي شود براي هر دو گروه از اهميت يکساني برخوردار است( سيه، 1994).گردشگراني که مستقل سفر مي کنند اغلب نسبت به مسافرت هاي ارزان قيمت تر تمايل بيشتري دارند.در عوض گردشگراني که با تور سفر مي کنند تمايل دارند پول بيشتري را به منظور دريافت خدمات لوکس پرداخت کنند.به هر حال هر دو گروه گردشگران انتظار دارند که مطلوبيتي که سفر به تعطيلات براي آنها ايجاد مي کند با پولي که براي سفر خرج مي نمايند تناسب داشته باشد. لذا منظور از ريسک مالي اين است که يک مقصد تعطيلات، ارزش پولي را که صرف سفر به آنجا مي شود را نداشته باشد.

ريسک فيزيکي [5]  :

روهل و فسنماير (1992) دريافتند که ريسک فيزيکي در مورد تعطيلات عمومي و تعطيلات خاص قويترين بعد ريسک ادراک شده  در تعطيلات بين المللي مي باشد. آنها ريسک فيزيکي به عنوان احتمال  در معرض خطر فيزيکي، جراحت، يا بيماري قرار گرفتن در طول سفر تعريف نموده اند. مطالعه ديگري ريسک فيزيکي مربوط به يک تور گردشگري را به عنوان احتمال اينکه سلامت فرد در معرض خطر، آسيب ديدگي، و بيماري به دليل شرايط مانند نظم و قانون، آب و هوا، و مشکلات بهداشتي طول تور  قرار گيرد ،تعريف نموده اند(تسوارو ديگران[6]، 1997).لذا منظور از  ريسک فيزيکي امکان وقوع خطرات فيزيکي، جراحت و يا بيماري در طول سفر براي گردشگر مي باشد. يکي  ديگر از جنبه هاي ريسک فيزيولوژيکي ، ريسک مصرف غذا و آب آلوده در مقصد گردشگري است.ريسک ادراک شده در خصوص غذاي آلوده در مقصد هاي خارج از کشور بيشتر از ريسک غذاي آلوده در داخل کشور مي باشد. مصرف غذاي الوده پيامد هاي فيزيکي همچون عفونت، مسموميت را به همراه دارد(لارسن[7] و ديگران،2007 : 1555). ريسک ادراک شده از غذا در ميان فرهنگ هاي مختلف متفاوت است.

ريسک روانشناختي [8] :

روهل و فسنماير(1992) ريسک روانشناختي را امکان آن که سفر به يک مقصد با تصوير فرد در مورد خودش يا شخصيت فرد هماهنگ نباشد، تعريف نموده اند. به عبارتي در صورتي که فرد به مکاني که با خودپنداره وي هماهنگ نباشد سفر کند باعث تضعيف خود در فرد مي گردد. يک مطالعه به بررسي تفاوت ادراک ريسک ميان دو گروه مصرف کننده بومي و غير بومي بريتانيايي پرداخته و مشخص شده است که در چهار گروه غذا، محصولات راحتي غير خوراکي، خدمات و فروشگاهها ريسک روانشناختي مصرف کننده هاي غير بومي بيشتر از مصرف کننده هاي بومي مي باشد( ميتچل و گراتروکس،1990).

ريسک رضايت [9] :

کرون و ريتچه[10] (1982)  ريسک رضايت را به عنوان يک بعد جديد به ابعاد ريسک ادراک شده اضافه نموده اند. آنها ريسک رضايت  را به عنوان قابليت فعاليت هاي تفريحي به منظور ارضاء احساس رضايت شخصي تعريف نموده اند. روهل و فسنماير(1992) ريسک رضايت را  امکان اين که تعطيلات رضايت شخصي فرد را تامين نکند، تعريف کرده اند.براساس مطالعه روهل و فسنماير امکانات مقصد، تسهيلات و خدمات گردشگري و کيفيت ادراک شده از تجربه مقصد در صورتي که با انتظارات گردشگر همخواني نداشته باشد وي احساس عدم رضايت خواهد نمود. حال گردشگري که استنباط نمايد که از نظر امکانات ، تسهيلات و خدمات يک مقصد مطابق با انتظارات وي نيست در مورد آن مقصد ريسک ادراک شده ي رضايت شخصي خواهد داشت.

ريسک زماني [11] :

فسانماير و روهل (1992) ريسک زماني را  اين گونه تعريف نموده اند “امکان اين که تعطيلات زمان زيادي را در برگيرد و يا زمان را به هدر بدهد.” اين ريسک بيشتر مر تبط با خدماتي همچون هتل،رستوران،حمل و نقل و بهداشت است. بر اين اساس مصرف کننده زمان را به عنوان يک دارايي غير قابل برگشت در نظر دارد که بر رفتار انتخاب خدمات و مقصد ي موثر مي باشد.البته زمان به خودي خود معنايي ندارد. زمان منبعي است که تنها زماني معني پيدا مي کند که مصرف کننده نيت کند عملي را در ظرف آن زمان انجام دهد. زمان عاملي است که بر تصميم مصرف کننده تاثير گذار است،  زمان انتظار براي مصرف کنندگان انواع خدمات عاملي مهمي بر انتخاب آنها مي باشد.

مصرف کنندگان اغلب صف هايي را براي استفاده از خدماتي مانند اتوبوس، خريد، ترن، استفاده از خودپرداز ، استفاده از مکان هاي عمومي شکل مي دهند و در آن منتظر مي مانند ، انتظار براي خدمات بر کيفيت ادراک شده از خدمت و رضايت مصرف کننده از خدمت موثر مي باشد. ادراک مصرف کننده  اغلب اين گونه است که زمان انتظار براي يک خدمت معادل با هدر دادن زمان مي باشد. مطالعات رفتار مصرف کننده به بررسي و توسعه مدل هاي روانشناختي – رفتاري مر تبط با زمان و ادراک مصرف کننده در رابطه با زمان پرداخته اند .

از انجا که زمان يک عامل موقعيتي موثر بر رفتار مصرف کننده است لذا بر حسب موقعيتي که مصرف کننده در رابطه با زمان دارد رفتارش متفاوت خواهد بود. زوشي[12] (2006) در مطالعه ي خود بر اساس نظريه انتظار، به بررسي تاثير زمان بر تصميم گيري مصرف  کننده تحت شرايط ريسک پرداخته است بر اساس نظر وي زماني که افراد در دامنه ي منفعت هستند يعني  از نظر زماني تحت فشار نيستند و در حالت فراغت قرار دارند معمولا ريسک گريز بوده و تصميمات پر مخاطره نمي گيرند. برعکس زماني که افراد در دامنه زيان هستند و فشار زماني دارند اغلب تصميمات پرمخاطره تري را مي گيرند.

به عبارتي افراد در حالتي که زمان لازم صرف نمودن را دارند بيشتر نگران برنامه ريزي هستند اما در تنگناهاي زماني بيشتري نگران برنامه هاي زمانبندي هستند(زوشي، 141:2006).روهل و فسنماير ريسک زماني را اين گونه تعريف نموده اند که امکان اين که سفر به مقصد خاص باعث شود تا زمان زيادي از گردشگر گرفته شود و يا وقت گردشگر به هدر برود (روهل و فسنماير 1992: 18). ريسک زماني مر بوط به خدماتي مانند هتل، غذا و رستوران اهميت بالاتري از خود غذا ، ساير مصارف براي گردشگران دارد (ميتچل و گريتورکس، 1990).

 ريسک اجتماعي [13]:

ري مي ير[14] (1990) بيان نموده است که سبک تعطيلات ممکن است دوستان و وابستگان فرد را تحت تاثير قرار دهد. سبک گذراندن تعطيلات و مسافرت شامل تعداد مقاصدي که فرد بازديد مي کند، فراواني سفرهاي فرد، فاصله اي که فرد از محل زندگي دور مي شود و جذابيت مقصد است. اين عوامل موجب مي شوندکه  وابستگان و آشنايان گردشگر ارزيابي متفاوتي در خصوص گردشگر داشته باشند.تورگردان هاي کانادايي در اين زمينه بيان نموده اند که فشار بستگان فرد  يک انگيزه ي قوي براي فرد به منظور خريد سفر هاي ماجراجويانه مي باشد. سفر به مقاصد آفتابي در فصل زمستان يک موفقيت نزد ديگران تصور مي شود. امکان اينکه سفر به مقصد بر عقايد ديگران نسبت به فرد تاثير بگذارد هان (2005: 39). بر اساس مطالعه سومنز و گرادف ، که درمورد شهروندان امريکايي انجام گرفته است، چنين اظهار مي دارد که افرادي که ريسک  اجتماعي بالايي از سفر به اروپا ادراک مي کنند ، تمايل کمتري براي سفر به آنجا خواهند داشت (سمومنز و گرائف، 1998). روهل و فسنماير (1992) دريافتند که  ميان ريسک اجتماعي و ساير ريسک ها کمترين ميزان همبستگي وجود دارد. آنها ريسک اجتماعي را به صورت ، امکان اين که سفر به يک مقصد خاص، برعقايد ديگران نسبت به فرد تاثير بگذارد تعريف کرده اند. ريسک هايي ديگر ي نيز توسط سومنز و گرائف( 1998) اضافه شده که عبارتند از:

ريسک سلامتي :

ريسک سلامتي شامل امکان مريض شدن در طول سفر مي باشد .ريسک سلامتي از عوامل مهم انتخاب مقصد گردشگري است( دول نيکار[15]، 2005، ريچتر[16]، 2003). سوابق سفر هاي بين المللي به منطقه ي آسياي  پاسيفيک به خطر ابتلا به سارس را نشان مي دهد که باعث کاهش گردشگر ار 5.3 ميليون به 4.8 ميليون نفر در کره  شده است.  در سال هاي گذشته جنون گاوي در اروپا همچنين تاثير منفي بر جريان سفر داشته است. از اين نظر زماني که يک مقصد از هر بعد سلامتي گردشگران را به خظر بياندازد باعث مي شود که نيت هاي سفر به مقصد ضعيف شود و جريان سفر به مقصد کاهش يابد.

ريسک تروريسم :

سونمز و گريف (1998) تروريسم را پديده اي موثر بر گردشگري معرفي نموده اند. بر اساس نظر آنها تروريسم عبارت است از خشونت سياسي عمدي عليه غير نظاميان و پرسنل نظامي غير مسلح محلي به منظور نفوذ و ارائه پيام هايي براي مخاطبان خاص. تروريسم يک پديده ي بين المللي است که مربوط به قلمرو ويا شهروندان بيش از يک کشور مي شود. تروريسم و هرج و مرج سياسي يکي از عوامل موثر بر صنعت گردشگري است. اين پديده تاثير خود را از دهه 70 ميلادي آغاز نموده و در اواسط دهه 80 ميلادي به اوج خود رسيد. برخي از حمله هاي تروريستي که در طول 1970 تا1990 اتفاق افتاده است در جدول ذيل قابل مشاهده مي باشد(سومنز،گرائف[17] 1998،ص23 ).

(پاورقی)

[1]–  Rohel and Fesenmaier

[2] – Equipment Risk

[3]–  Tssuar and et al

[4] – Financial Risk

1-  Physical Risk

[6]–  Tassuar and et al

[7] – Larson and et al

[8]–  Psychological Risk

[9] -Satisfaction Risk

[10] – Cron and Ritcheh

[11]–  Time Risk

[12]– Zochi

[13] -Social Risk

[14] -Remier

[15]– Dolnikr and Richter

[16] -Reitcher

[17]– Somnez and Graef

ادبیات و مبانی نظری روانشناسی 

نمونه ای از منابع لاتین

• Frías D. M., Rodríguez .M. A. 1, J. Castañeda A, Sabiote . C. M. Buhalis D. (2011) The formation of a tourist destination’s image via Information Sources: the Moderating Effect of Culture. INTERNATIONAL JOURNAL OF TOURISM RESEARCH, DOI: 10.1002/jtr.870
• Gartner, W. C., & Shen, J. (1992). The impact of Tiananmen Square on China’s tourism image. Journal of Travel Research, 30, 47-52.
•  Gossling.S, Scott.D, Hall .D.M, Ceron.J, Dobouis. G(2012), consumer behavior and demand responses of  tourist to climate change,  Annals of Tourism Research, 39( 1): 36–58.
• Gossling, S. (2002). Human environmental relations with tourism. Annals of Tourism Research, 29(2), 539 556.
• Grinblatta M., Han. B, (2005)  ,Prospect theory, mental accounting, and momentum, Journal of Financial Economics, 78. 311–339.
• Gunn, C. (1988). Vacations capes: Designing tourist regions. New York: Van Nostrand Reinhold.
• Han. J. (2005).The Relationships of Perceived Risk to Personal Factors, Knowledge of Destination, and Travel Purchase Decisions in International Leisure Travel. Dissertation in Hospitality and Tourism Management. Virginia Polytechnic Institute and State University ,April, 22.
• Hair, J. F., Jr., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis: A global perspective (7th ed.). New Jersey: Pearson Prentice Hall.
• Hakanson,.L , Ambos. B.( 2010)- The antecedents of psychic distance, Journal of International Management,17(4).67-89
• Hall, C. M. and O’Sullivan, V. (1996). Tourism, political stability and violence. In A. Pizam and Y. Mansfeld (Eds), Tourism, crime and international security issues (pp. 105-121). New York: Wiley.
• Han, J.,and Weaver, P. (2003). Communication problems in foreign travel.  A paper presented at the Eighth Annual Graduate Education and Graduate Students Research Conference in Hospitality and Tourism, Las Vegas, Nevada.
• Henderson, J. (2006). Tourism in Dubai: overcoming barriers to destination development. International Journal of Tourism Research, 8(2), 87-99.
• Henderson, J. C. (2008). Representations of Islam in official tourism promotion. Tourism Culture & Communication, 8(3), 135-145.
• Hofstede, G. (2001). Culture’s Consequences. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Howard. R.W(2009). Risky business? Asking tourists what hazards they actually
• encountered in Thailand. Tourism Management ,30 ,359–365.
• Hsieh, H.-F. & Shannon S. (2005) Three approaches to qualitative content analysis. Qualitative Health Research,15, 1277– 1288.
• Hu, L. and P. M.  Bentler (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling 6(1): 1-55.
• Imm .S, Lee J. A, Soutar .G N. (2007) Tourists’ intention to visit a country: The impact of cultural distance, Tourism Management. 28,1497–1506.
• Jackson, M. (2001). Cultural influences on tourist destination choices of 21pacific rim nations. Paper presented at the Cauthe  national research conference, 166–176.
• Jafari,J.,Scott,N.(2013). Muslim world and its tourisms. Annals of Tourism Research, http://dx.doi.org/10.1016/j.annals.2013.08.011.
• Johanson, J. and Wiedersheim-Paul, F. (1975).The  internationalization of the firm – four Swedish cases, Journal of Management Studies,12 (3):305-322.
• Jui Wu. C. H., Hsiao-Chun.L, Kuang-Peng.H, Ho Y.H(2012),Service guarantees in the hotel industry: Their effects on consumer risk and service quality perceptions, International Journal of Hospitality Management, 31,757– 763.
• Kim, H. and Richardson, S.L. (2003), Motion picture impacts on destination images, Annal of Tourism Research, 30 (1),  216-237.
• Kim, K. H(2009) , The relation among fit indexes, power, and sample size in structural equation modeling. Structural Equation Modeling,12(3),  368–390
• Kimchi, J. Polivka, B., and Stevenson, J. S. (1991) triangulation : operational definition , In  nursing research,40, 364-366.
• …
• …