ادبیات و پیشیه تحقیق رابطه بین سبک رهبری مربیان و تنیدگی ورزشکاران

رابطه بین سبک رهبری مربیان و تنیدگی ورزشکاران

رابطه بین سبک رهبری مربیان و تنیدگی ورزشکاران

سبک رهبری

فصل دوم : مبانی نظری و پیشینه تحقیق

2-1 رهبری..

2-2-1 تعریف رهبری..

2-2-2 ماهیت رهبری در ورزش…

2-2-3 نظریه‌های رهبری..

2-2-3-1 خصوصیات و صفات ویژه رهبری..

2-2-3-2 نظریه‌های رفتار رهبری..

2-2-3-3 رهبری اقتضایی.

2-2-3-4 نظریه رهبری وضعیتی.

2-2-4 رفتار مورد لزوم رهبر.

2- 3 تنیدگی.

2-3-1 دیدگاهای نظری در مورد تنیدگی.

2-3-1-1 سندروم سازش عمومی سلیه.

2-3-1-2 الگوی تعاملی تنیدگی.

2-3-1-3 دیدگاه زیست شناختی تنیدگی.

2-3-2 فیزیولوژی تنیدگی.

2-3-3 اثرات تنیدگی.

2-4 مروری بر مطالعات انجام شده

2-4-1 مطالعات انجام شده در داخل کشور

2-4-2 مطالعات انجام شده در خارج از کشور

2-5 جمع بندی

منابع

رابطه بین سبک رهبری مربیان و تنیدگی ورزشکاران

سبک رهبری

تعریف رهبری

برای رهبری تعریف‌های زیادی ارایه شده است ولی هیچ یک از آنها مورد پذیرش عام قرار نگرفته است. رهبری به عنوان یک فرآیند، به معنی استفاده از نفوذ بدون زور برای هدایت و هماهنگی فعالیت‌های اعضای یک گروه در جهت تحقق هدف و به عنوان یک صفت، به معنی مجموعه‌ای از ویژگی‌هاست که به کسانی که چنین نفوذی را با موفقیت به کار می‌برند نسبت داده می‌شود (الوانی و معمارزاده، 1377).

فیدلر[1] رهبری را بدین گونه تعریف می‌کند: «فردی در گروه که فعالیت‌های گروهی را هدایت و هماهنگ می‌کند یا کسی که در نبود رهبر تعیین‌شده، به گونه‌ای خودکار این وظایف را در گروه انجام می‌دهد» (فیدلر، 1967).

به نظر یک گروه رهبری عبارت است از اقدام برای ترغیب دیگران به تلاش مشتاقانه برای نیل به اهداف معین. به دیگر سخن، رهبری عبارت است از تحت تأثیر قرار دادن دیگران برای کسب هدف مشترک (مرادی، 1385).

همه تعاریف رهبری به سه جزء مهم اشاره دارند: رهبری یک فرآیند است، رهبری یک مهارت بین فردی است، هدف از رهبری، تأثیر و ایجاد انگیزه در اعضا در جهت تحقق اهداف گروه یا سازمان است (چلادوری، 1999).

رهبری با اختصار، ترسیم نقشه‌ی کار و آگاهی دادن به دیگران در دنبال کردن اهداف می‌باشد. تیم ورزشیِ بدون رهبر، مانند کشتی بدون سکان است. لازمه‌ی رهبری ایجاد محیطی مناسب است که جذابیت لازم، برای ادامه‌ی کار، در آن موجود باشد؛ در این محیط، باید چنان جوی ایجاد شود که از آن به عنوان فرهنگ تیمی یاد کنند و نقش مهمی در تعقیب اهداف تیم دارد (هژیر، 1372).

جهت مشاهده مطلبی مشابه با سبک رهبری کلیک کنید . (بررسی رابطه سبک های رهبری مدیران دبیرستان ها و افزایش انگیزه دبیران)

ماهیت رهبری در ورزش

پیش از آغاز بحث لازم است در ابتدا با شباهت‌ها و تفاوت‌های بین دو اصطلاح مربی و مدیر آشنا شویم. مربی در مقام و موقعیتی قرار دارد که می‌تواند برای ورزشکاران خود تصمیمات ویژه‌ای اتخاذ نماید. به بیان دیگر یک مربی برای اداره‌ی تیم خود دارای قدرت قانونی است. اما این موضوع بیانگر این حقیقت نیست که شخصی به صرف مربی بودن به طور خودکار مدیری مؤثر و شایسته نیز باشد. مربی لایق و کارآمد، شخصی است که مافوق قدرت قانونی خود بتواند بر افراد تأثیر گذارد؛ یعنی فردی که بتواند از ورزشکاران خود تلاش بیش از حد انتظاری را طلب کند، به عبارت دیگر مربی باید قدرت رهبری داشته باشد (مرادی، 1385).

به همان اندازه که جامعه به سوی دوران مشارکت در عرصه‌ی ورزش پیش می‌رود، تعریف روشن و صریحی از رهبری، اهمیت حیاتی می‌یابد. تردیدی نیست که برای برخورد با هر فرد، کیفیت رهبری از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین به صورت مدیریت سازمانهای ورزشی و مربیگری در سرتاسر دنیای ورزش گسترده شده و از این طریق می‌توان میزان کیفیت تجارب به دست آمده را افزایش داد و نهایتاً به افراد کمک کرد تا به موفقیت شایسته‌ی خویش دست یابند.

با این حال در عرصه‌ی فعالیت‌های ورزشی، جایگاه‌های مدیریت و رهبری به صورت متفاوت و متنوعی وجود دارد و هر جایگاه نیز بر حسب ماهیت کار و فعالیت آن مستلزم سلیقه‌ها و شیوه‌های خاصی است و نیل به هدف، در موقعیت‌های متفاوت به شیوه‌های مختلفی نیاز دارد. لذا موفقیت یک رهبر در یک موقعیت به مفهوم موفقیت وی در یک جایگاه دیگر و در موقعیت دیگر نخواهد بود؛ زیرا هر نوع کار و رشته‌ی ورزشی مستلزم شرایط رهبری ویژه‌ای است که توفیق در آن، بستگی به دارا بودن آن شرایط خواهد داشت.

به عنوان مثال، با این که اصول اخلاقی حاکم بر مربیگری در رشته‌های ورزشی مختلف، ممکن است مثل هم باشد، لیکن جریان رهبری در هر رشته‌ی ورزشی به دلیل ماهیت ویژه‌ی آن، از دیگر رشته‌ها متفاوت می‌باشد. از سوی دیگر حتی اگر یک مربی در یک رشته‌ی ورزشی با یک تیم در مکانی معین به موفقیت‌های زیادی دست یافت، این امر به مفهوم توفیق همیشگی او در این رشته و یا در دیگر مکان‌ها نخواهد بود. لذا لازم است رهبران ورزشی شرایط متنوع حاکم بر محیط ورزشکاران را همواره مورد توجه قرار دهند چرا که رهبریِ کارآمد، نتیجه‌ی روابط متقابل سه عامل رهبر، پیروان و شرایط محیطی فعالیت، می‌باشد (محرم زاده، 1382).

[1]– Fiedler, F. E

.

جهت مشاهده و دانلود مبانی نظری و پیشینه تحقیق درباره ورزشکاران کلیک کنید .

رفتار واقعی رهبر

سومین و مشخصا اصیل ترین حالت از رفتارهای رهبر، رفتار واقعی اوست. همچنان که اشاره شد دو عامل تعیین کننده رفتار واقعی رهبر، اقتضای موقعیت و اولویت‌های اعضاء می‌باشد. رفتار واقعی رهبر به رفتارهای تطبیقی (یعنی تطبیق با ویژگی‌های موقعیتی ) و رفتارهای واکنشی (یعنی واکنش به اولویت‌های اعضاء)تقسیم می‌شود. این دو شکل از رفتارهای رهبر نیز تابعی از خصوصیات فردی رهبر، به ویژه شخصیت و توانایی وی می‌باشد(چلادوری و صالح، 1978)

شخصیت و رفتار واقعی رهبر

شخصیت رهبر، مورد توجه مدل اقتضایی فیدلر (1967) می‌باشد، که خلاصه آن در مباحث قبل آورده شده است. از نظر فیدلر، می‌توان شخصیت رهبران را به دو دسته رابطه مدار و وظیفه مدار تقسیم کرد. اولین انگیزه رهبران وظیفه مدار انجام وظیفه است، بنابراین آنها برای انجام وظیفه موجود به روشی رفتار می‌کنند که آمرانه تر و هدایت گرانه تر می‌باشد. از سوی دیگر دغدغه فضای گروهی مثبت، باعث انگیزش رهبران ذابطه مدار می‌گردد. بنابراین آنها بیشتر مشارکتی و کمتر رفتار هدایت گرانه دارند.

مک کلند (1961)، نیاز به قدرت، موفقیت و پذیرش را به عنوان مهم ترین نیازها در محیط سازمانی برشمردند آنها یادآور شدند که چگونه مدیرانی که دارای سطوح متفاوتی از نیازها بودند، رفتار متفاوتی با زیر دستان خود داشتند. آنها دریافتند که مدیرانی که دارای سطوح بالایی از نیاز به قدرت می‌باشند و این نیاز آنها به واسطه دغدغه آنها برای گروه و بهره وری آن تعدیل شده است و نیاز به موفقیت آنها در حد متوسط است، حتی اگر سطح نیاز به پذیرش در آنها کمتر از دو نیاز دیگر باشد باز هم اثربخش تر از مدیرانی هستند که نیاز به قدرت آنها کم و دو نیاز دیگر آنها بالاتر است.

توانایی و رفتار واقعی رهبر

توانایی رهبر از دو جزء تشکیل شده است؛ یکی از اجزاء دانش و تخصص ویژه رهبر در ارتباط با جنبه‌های مختلف گروه و فرآیندهای لازم برای دستیابی به اهداف گروه می‌باشد. کاتز این جزء مهم را مهارت فنی نامیده است. این توانایی ویژه در پستهای مختلف رهبری متفاوت است. جزء دوم توانایی عبارت است از ظرفیت رهبر برای ادراک سازمان به عنوان یک کل و تحلیل پیچیدگی‌های یک مشکل و متقاعد کردن زیردستان به کارآمدی یک رهیافت ویژه.کاتز این جزء را توانایی ادراکی نامید که یک توانایی عمومی است و سطوح مختلف مدیریت قابل انتقال می‌باشد.

تنیدگی[1]

تنیدگی را می‌توان به عنوان یک حالت فشار جسمانی یا روانی ناشی از عواملی که تمایل به تغییر تعادل تعادل موجود دارند، تعریف نمود ( ویرث، 2005 ). از نظر مک ایون (2000 ) تنیدگی را می‌توان به عنوان عنوان یک تهدید فیزیولوژیکی یا روان شناختی دانست که باعث پاسخ‌های رفتاری و یا فیزیولوژیکی در فرد می‌شود و به اعتقاد سلیه، تنیدگی حالتی است ترجمان یک نشانگان معین که با همه تغییرات نامعینی که بر یک نظام زیست شناختی اثر می‌کنند، مطابقت دارد، و آخرین مفهومی که سلیه از تنیدگی ارایه داد: تنیدگی پاسخ نامعین ارگانیسم ددر بربر هر خواسته محیطی است (دادستان، 1386).

تعاریف متعددی از تنیدگی به عمل آمده است. بیشتر این تعاریف را می‌توان در یکی از طبقات سه گانه زیر گنجاند(ایوانسویچ و ماتسون، 1980 )

[1]– stress

فیزیولوژی تنیدگی

به نظر “سلیه[1]” (1976)،تنیدگی، عکس العمل نامشخص بدن در مقابل هرگونه تقاضای وارد شده به آن می‌باشد. پس از این که موجود زنده رویداد تنیدگی زا را دریافت کرد، مثل هر دریافت دیگر یک رشته پاسخ را در دستگاه عصبی ایجاد می‌کند. مهمترین واکنش‌ها در بخش بسیار مهمی از مغز به نام “هیپوتالاموس” روی می‌دهد.”هیپوتالاموس” شامل مراکز کنترل بسیاری از اعمال گوناگون بدنی است. این مراگز گوناگون به طرق متفاوتی تحریک می‌شوند و در نتیجه مجموعه‌ای از واکنش‌های فیزیولوژیک در بدن بوقوع می‌پیوندد. “سیله” مجموعه تمامی این پاسخ‌ها را “نشانگان سازگاری کلی” نام نهاد.

“سیله” آن را “کلی” نامید. زیرا تنیدگی بر چندین عضو از اعضای بدن اثر می‌گذارند، کلنه “سازگاری” به تحریک نظام دفاعی بدن جهت برقراری تعادل مجدد آن، اشاره دارد و “نشانگان” معین می‌کند که اجزای فردی عکس العمل، کم و بیش با یکدیگر رخ می‌دهد و درواقع با یکدیگر بستگی دارند (ایوان سویچ و ماتسون، 1980). نشانگان سازگاری دارای سه مرحله است” “واکنش اخطار”، “مقاومت” و “فرسودگی” (سلیه، 1976)

[1]– Seley

رابطه بین سبک رهبری مربیان و تنیدگی ورزشکاران

سبک رهبری

جهت مشاهده نمونه های دیگر از فصل دوم تربیت بدنی کلیک کنید.

.   

نمونه ای از منابع و مآخذ

– منابع فارسی

• 1- ابطحی، حسین و مهدی الوانی (1371). پژوهشی پیرامون فشارهای عصبی مدیران بخش صنعت در کشور، مطالعات مدیریت، شماره 5.
• 2- اردوآبادی، م باح (1371). استرس عاطفی و بهداشت روانی، ترجمه دنیس مرادخان، چاپ اول، دانشگاه آزاد اسلامی.
• 3- استورا (1386). تنیدگی یا استرس، بیماری جدید تمدن، ترجمه پری‌رخ دادستان، تهران، انتشارت رشد.
• 4- اسدی، حسن و دیگران (1382). درونگرایی و برونگرایی و ارتباط آن با تنیدگی شغلی در معلمان ورزش منطقه 10 آموزش و پرورش تهران، مجله حرکت، شماره 16، ص 177-159.
• 5- اکبرزاده، ح. (1381). بررسی آمادگی قلبی- عروقی و استرس فیزیولوژیک دو گروه فعال و غیرفعال اعضای هیأت علمی دانشگاه یزد (سنین 30-50). پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینای همدان.
• 6- الوانی، سید مهدی (1372) مدیریت عمومی، چاپ سوم، نشر نی، تهران.
• 7- الیوت، دوبرت (1362). ترجمه شاهرخ وزیری، چاپ اول، تهران، انتشارات خاتون.
• 8- انشل، مارک.اچ، (1380). روانشناسی ورزش، ترجمه سید علی اصغر مسدد، چاپ اول، تهران، انتشارات اطلاعات.
• 9- باقری، قدرت‌اله و همکاران (1384). ارتباط بین سبک‌های رهبری مربیان فوتبال با میزان تعهد و تحلیل‌رفتگی بازیکنان، مجله علوم حرکتی و ورزش، شماره 3(5)، تابستان 1384، ص 40-23.
• 10- برد، آن ماری (1370). روانشناسی و رفتار ورزشی، ترجمه حسن مرتضوی، چاپ اول، تهران، انتشارات دفتر تحقیقات سازمان تربیت بدنی.
• 11- بنی‌هاشمیان، کوروش (1385). رابطه هوش هیجانی، سبک رهبری و کارآمدی مدیران، پایان نامه کارشناسی‌ارشد. دانشگاه تربیت مدرس.
• 12- بهزاد، محمود (1372). استرس (فشار روانی)، مجله دانشمند، ضمیمه 43، سال سی‌ام، ص 16-13.
• 13- بیگی‌نیا، دکتر عبدالرضا و فاطمه کلانتری (1387). رابطه بین سبک‌های رهبری مدیران و تنیدگی روانی ناشی از شغل کارکنان با تأکید بر گونه‌های شخصیتی، دوماهنامه علمی- پژوهشی دانشور رفتار، دانشگاه شاهد، سال پانزدهم، شماره 29.
• 14- ترنس آر میچل. مردم در سازمان‌ها. ترجمه حسین شکرشکن. چاپ اول. تهران. انتشارات رشد.1373. ص451
• 15- جان بزرگی، مسعود و ناهید نوری (1388). شیوه‌های درمان‌گری اضطراب و تنیدگی، چاپ دوم، تهران، انتشارات سمت.
• 18-…

رابطه بین سبک رهبری مربیان و تنیدگی ورزشکاران

سبک رهبری

https://digitalcommons.usf.edu/edj_etd/