پایان نامه حقوق بين الملل بشردوستانه

حقوق بين الملل بشردوستانه

در این مقاله قصد داریم تمامی مصادیق حقوق بين الملل بشردوستانه را خدمت شما عزیزان در 134 صفحه ارائه دهیم . دقت داشته باشید که این نوشته تماما همراه با منابع لاتین و فارسی بوده است. امید است که شما عزیزان را در راستای ارتقای علمی کمک رسانده باشیم .

فهرست مطالب

عنوان                                                               صفحه

مقدمه. 1

بخش اول : حقوق بين الملل بشردوستانه در حمایت از غیرنظامیان. 7

فصل اول:‌ مفهوم حقوق بين الملل بشردوستانه. 8

گفتار اول: تعريف حقوق بين الملل بشردوستانه. 8

گفتار دوم: ويژگيهاي حقوق بشردوستانه بين المللي. 9

گفتار سوم: اصول و قواعد حقوق بشردوستانه بين المللی. 14

گفتار چهارم :وجود اشتراك و افتراق حقوق بشر با حقوق بشردوستانه بين المللي. 17

فصل دوم : تاريخچه حقوق بين الملل بشردوستانه. 21

گفتار اول-حقوق بين الملل بشردوستانه از آغاز تا جنگ جهاني دوم 21

گفتار دوم : حقوق بين المللی بشردوستانه معاصر. 31

گفتارسوم – سازمان ملل متحد و حقوق بشردوستانه. 35

گفتار چهارم – ارزيابي نهايي. 49

بخش دوم:حمایت از حقوق کودک در زمان جنگ در پرتو مقررات بین المللی. 51

فصل اول :کودکان در جنگ.. 52

گفتار اول: کودک سرباز. 53

گفتار دوم:کودکان آواره و پناهنده 61

گفتار سوم:سلامت کودکان در جنگ… 72

فصل دوم:آثار پایدار جنگ بر کودکان 86

گفتار اول: معلولیت.. 86

گفتار دوم: بیخانمانی. 98

گفتار سوم:از دست دادن والدین و انتقال کودکان. 99

گفتار چهارم: بزهکاری.. 101

فصل سوم: راهکارهای اصلاح آثار پایدار جنگ بر کودکان. 104

گفتار اول: توانبخشی و بازپروری.. 104

گفتار دوم: کاریابی. 106

گفتار سوم: ایجاد سرپناه 109

گفتار چهارم: بازگرداندن به آغوش خانواده 110

نتیجه گیری.. 113

منابع : 121

الف)منابع  فارسی. 121

نخست)کتب و پایان نامه ها 121

دوم)مقالات: 122

ب) منابع لاتین. 122

ضمائم 127

الف) مواد 39-37کنوانسیون حقوق کودک.. 128

ب) پروتکل 2000 الحاقی به کنوانسیون حقوق کودک در مورد شرکت کودکان در جنگ… 129

حقوق بين الملل بشردوستانه در حمایت از غیرنظامیان

فصل اول:‌ مفهوم حقوق بين الملل بشردوستانه

جنگ به عنوان يك پديده شوم از آغاز زندگي اجتماعي بشر به ­ويژه از زمان گسترش مفهوم مالكيت و محدوديت منابع، زندگي انسان­ها را تحت تأثير قرار داده است. خونريزي­ها، ويراني­ها، و پيامدهاي وخيم كه گاهي تا قرن­ها ادامه داشته، ماحصل و دستمايه اين تلاش و اقدام انسانها بوده است كه گاهي در سطح قوم و قبيله و گاهي در سطح جهاني (جنگ­هاي اول و دوم جهاني) نمود پيدا مي­كند.

بررسي­هاي بعمل آمده در بطن تاريخ نشان مي­دهد بشريت از زمان پيدايش تمدن خود تنها 250 سال در صلح زندگي كرده  و در بقيه زمان­ها درگير خونريزيها و وحشت آفريني بوده است. نياز به آرامش و آسايش بشري مستوجب پديد آمدن تلاش­هاي ضد جنگ گرديد.[1] آن قسمت از اين تلاش­ها كه واجد ابعاد  حقوقی مي­باشد در قالب 2 شاخه از حقوق بين المللي يعني حقوق جنگ[2]و حقوق بشردوستانه [3] خلاصه مي­شود.[4] كه در تحقيق حاضر گزينه دوم حيطه اصلي بحث را شامل مي­شود.[5]

تعريف حقوق بين الملل بشردوستانه

مطالعه حقوق بين الملل نشان مي­دهد اين رشته از علم حقوق در تاريخ خود دو سطح كلاسيك و مدرن را تجربه كرده است. سطح مدرن اين رشته به تدريج فرد را به­عنوان يكي از تابعان خود مطرح نموده و به حمايت از وي برخواسته است. اينكه در شرايط ضد حقوق و وضعيت­هاي غير انساني چگونه مي­توان از حقوق بنيادين انسان­ها دفاع نمود موضوع اصلي حقوق بشردوستانه است.

با نگاهي بر اهداف و روش­ها و كاركردهاي حقوق بشردوستانه مي­توان گفت كه حقوق بشردوستانه مجموعه­ای از قواعد بين المللي يا عرفي است كه مشخصاً ناظر بر رفتار قواي متخاصم در جنگ مسلحانه بين المللي يا غيربين المللي(داخلی) است. اين قواعد به دلايل انسان دوستانه حق طرفين در انتخاب شيوه­هاي مخاصمات مسلحانه و استفاده از ابزارها را محدود مي‌كند و انسان­ها و يا اموال و اشيايي را كه در درگيري­ها مورد آسيب قرار گرفته يا خواهند گرفت مورد حمايت قرار مي­دهند.

ويژگي های حقوق بشردوستانه بين المللي

حمايت از حقوق فرد

در حال حاضر ، فرد و تماميت او در سطح بین­المللي جايگاه ويژه­اي را به خود اختصاص داده ، تا آن حد كه مقدمه منشور ملل متحد متضمن تعهدي براي اقدام  به منظور نيل به احترام جهاني حقوق و رعايت آزاديهاي اساسي است كه در پرتو آن ملل متحد عزم خود را به نجات نسلهاي آينده از بلاي جنگ و اعتقاد خود به حقوق اساسي انساني و ترويج پيشرفت اجتماعي و معيارهاي زيست بهتر در شرايط آزادي گسترده اعلام مي دارد. در سال 1948 ، اعلاميه جهاني حقوق بشر نيز از همه كشورهاي عضو و كليه مردم جهان مي خواهد تا شناخت و رعايت موثر حقوق و آزاديهاي مندرج در آن را ترويج كنند.

ميثاقهاي بين المللي حقوق مدني و سياسي نيز دولتهاي عضو را موظف مي­كند كه حقوق اساسي و مهم پيش­بيني شده در آن را رعايت نمايند.

حقوق بشردوستانه بين المللي دولتها را متهد به رعايت حقوق فرد در جريان درگيريهاي مسلحانه مي­نمايد. مطابق ماده يك مشترك چهار كنوانسيون 1949 ژنو تمامي دولتهاي عضو، نه تنها موظف به اجراي مفاد عهدنامه­هاي ژنو هستند، بلکه وظيفه دارند تاديگران را نيز به اجراي آن مقررات ترغيب و تشويق نمايند. ماده 3 مشترك هر چهار كنوانسيون، دولتهاي عضو را متعهد مي كند تا از افراد غيرنظامي در برابر جرايم جنگي حمايت كنند.

بنابراين، با توجه به اسناد بين المللي اعم از اسناد حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بين المللي دولتها متعهد هستند كه در هر شرايطي از فرد حمايت نمايند. البته در حال حاضر ، موضوع رعايت حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بين المللي تحول يافته كه در اين تحول ، دولتها داراي مسئوليت هستند و مسئوليت دولت در اين زمينه ، مسئوليتي فراتر ، يعني مسئوليت در برابر كل جامعه جهاني است ، زيرا همه دولتها مي­توانند از هر دولتي رعايت حقوق افراد را خواستار شوند. چرا كه موضوع حقوق انسانها، موضوعي نيست كه تنها در اختيار يك دولت باشد.

به عبارت ديگر مقوله حفظ و حمايت از حقوق بشر، مقتضي مقررات حمايتي ويژه­اي است كه بايد ناظر بر كنترل اقدامات دولت باشد[6]. با اين حال ، بايد به اين موضوع نيز توجه داشت كه در حال حاضر از تحولات بنيادين بوجود آمده، به عنوان مستمسكي جهت اغراض سياسي عليه برخي از دولتها نيز استفاده مي شود.

[1]– ضیایی بیگدلی، محمدرضا، حقوق جنگ، ،مقدمه

[2]. Jus ad bellum

[3]. Jus in bello

.[4]ديترفلگ، حقوق بشردوستانه در مخاصمات مسلحانه، ترجمه سيد قاسم زماني و نادر ساعد، ،مقدمه

[6]– براي مثال ماده 4 ( 2 ) ميثاق بين­المللي حقوق مدني و سياسي اشعار مي دارد:‌« در اعمال و اجراي مقررات و تعهدات نشأت گرفته از ميثاق ، دولتهاي عضو نسبت به يكديگر حق نظارت دارند.»

اصول و قواعد حقوق بشردوستانه بين المللی

در حقوق بشردوستانه بين المللي اصول ذيل بعنوان اصول اساسي نگريسته مي‌شود:

اصل رفتار انساني و عدم تبعيض

منظور از اين اصل آن است كه با همه انسانها بايد رفتاري انساني و بدون هر گونه تبعيض ناشي از طبيعت، ملیت ، نژاد، مذهب، يا عقايد سياسي صورت گيرد. اصل رفع هر گونه تبعيض همان قاعده بنیاديني است كه ميثاق بين المللي حقوق بشر بعنوان هدف والاي خود خواهان آن مي­باشد.

اصل ضرورت نظامی

هر فعاليت نظامي بايد بر اساس دلايل نظامي توجيه شده باشد، فعاليتي كه فاقد ضرورت نظامي باشد ممنوع است اين بدان معناست كه حمله به غيرنظاميان و كساني كه خارج از صحنه نبرد قرار دارند ممنوع است زيرا با اين  كار هيچ مزيت نظامي بدست نمي­آيد، همچنين هر اقدامي كه بر حسب ضرورت براي انهدام اموال دشمن به عمل مي­آيد بايد با قواعد مربوط به تمايز و تناسب مطابقت داشته باشد[1].

وجود اشتراك و افتراق حقوق بشر با حقوق بشردوستانه بين المللي

براي سالها ، موضع و رويه دولتها اين بود كه حقوق بشر و حقوق بشردوستانه دو دسته قواعد و مقررات مستقل هستند كه هر يك داراي دامنه شمول و زمان مجزايي بوده و جداگانه اعمال مي‌گردند. بر اين اساس، حقوق بشر مجموعه تعهداتي است مربوط به زمان صلح كه هر دولت بايد در سرزمين خود نسبت به اتباعش رعايت نمايد و حقوق بشردوستانه مجموعه  مقرراتي است كه تعهدات دولتها در زمان بروز مخاصمات مسلحانه نسبت به اتباع دولت دشمن را معين ميكند.

به عنوان مثال در كنفرانس مقدماتي تدوين «اعلاميه جهاني حقوق بشر» يكي از سوالاتي كه مطرح گرديد اين بود كه آيا اين مقررات علاوه بر زمان صلح ، بايد در زمان بروز جنگ و مخاصمات مسلحانه نيز رعايت شوند؟ در آن زمان پاسخ منفي بود.

چنين ديدگاهي در دكترين سنتي صاحبنظران ريشه دارد. حقوقدانان كلاسيك، حقوق بين المللي را به حقوق جنگ و حقوق صلح دسته بندي مي­كردند، كه اولي حاكم بر مناسبات دولتها در زمان صلح بود و دومي روابط و نحوه رفتار دولتها در زمان بروز مخاصمات مسلحانه را تنظيم ميكرد[1].

بنابراين در زمان تدوين اسناد اوليه حقوق بشر ( اعلاميه جهاني حقوق بشر 1948، و ميثاق هاي حقوق مدني و سياسي ، و حقوق اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي 1966) كسي مدعي اجراي آنها در درگيريهاي مسلحانه نبود.

علاوه بر اين، كميته بين المللی صليب سرخ به عنوان ناظر كنوانسيون­هاي ژنو با اعمال قواعد حقوق بشر در درگيري­هاي مسلحانه به دليل سوء استفاده­هاي سياسي از حقوق بشر مخالف بود، چرا كه معتقد بود ممكن است اين عمل بي­طرفي و غيرسياسي بودن كه از خصوصيات بارز حقوق بشردوستانه و عامل مقبوليت و ترقي اين شاخه از حقوق بين الملل به شمار مي رود، با درآميختن آن با حقوق بشر مورد ترديد قرار گيرد.

[1]– امیر ارجمند ، اردشیر -رابطه ميان حقوق بشردوستانه و حقوق بشر- مجموعه مقالات همايش اسلام  حقوق بين­الملل بشردوستانه-  ص 582 به بعد.

جهت مشاهده نمونه های دیگر از ادبیات ، پیشینه تحقیق و مبانی نظری پایان نامه های حقوق کلیک کنید.

 حقوق بين الملل بشردوستانه

  نمونه ای از منابع :

1. روسو، ژان ژاك، قرارداد اجتماعي، ترجمه عنايت الله شكيباپور ، نشر فرخی، 1354
2. سياه رستمي، هاجر، قواعد اساسي كنوانسيون­هاي ژنو، 1949 و پروتكل­هاي الحاقي 1977 ، ترجمه ، نشر كميته ملي حقوقي بشردوستانه چاپ اول ، 1383
3. ضیایی بیگدلی، محمدرضا، حقوق جنگ، نشر دانشگاه علامه طباطبايي، تهران ، 1380.
4. عراقی، عزت­اله: حقوق بین­الملل کار،نشر دانشگاه تهران،1376
5. فلك، ديتر، حقوق بشردوستانه در مخاصمات مسلحانه ، ترجمه سيد قاسم زماني و نادر ساعد، نشر شهردانش ، 1382
6. كميته ملي حقوق بشردوستانه، حقوق بین­الملل بشردوستانه ناظر بر حمايت از افراد در درگیري­هاي مسلحانه، چاپ دوم 1385
7. گرانتوسکی، داندامایو ،تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز، ، مترجم، کیخسرو کشاورزی، ناشر: مروارید، ۱۳۸۵
8. گرين وود ،كريستوفر ،‌حقوق بشردوستانه در مخاصمات مسلحانه ترجمه دكتر شريفي طراز كوهي ، نشر شهردانش ، چاپ اول،1387
9. محقق داماد، مصطفی ؛حقوق بشردوستانه بين­الملی رهیافت اسلامی،مرکز نشر علوم اسلامی،چاپ اول،1383
10. …
11. …