گیاه لوبیا (اثر تاریخ کاشت و استفاده از مالچ بر رشد و عملکرد لوبیا)

فهرست مطالب

گیاه لوبیا

مبدأ و پیشینه لوبیا

مبداء لوبیا از نواحی گرمسیر امریکای جنوبی است و کاشت آن در امریکا از ادوار خیلی قدیم مرسوم بود. بسیاری از انواع این گیاه قبل از کشف امریکا به وسیله سرخپوستان بومی امریکا کاشته شده و مورد استفاده قرار می‌گرفته است (کوچکی و بنایان اول، 1372). لوبیا معمولی با نام های مختلف لوبیا فرانسوی و یا لوبیا سبز شناخته می شوند از جنس (Phaseolus) بوده و شامل 220 گونه است، 20 گونه زراعی آن‌ها برای تولید غلاف سبز یا بذر خشک بیشتر مورد کشت و کار قرار دارند و اغلب در مناطق گرمسیری دنیا انتشار یافته‌اند. براساس مبدأ (منشأ) پیدایش، گونه‌های این جنس به دو گروه تقسیم می‌شوند:

الف- گونه‌هایی با مبدا قاره امریکا (گونه های دنیای جدید)

ب- گونه‌هایی با مبدا آسیایی (گونه های دنیای قدیم)

مقایسه صفات مورفولوژیک، اکولوژیک، توزیع جغرافیایی، روابط ژنتیکی سوابق باستان شناسی نشان می‌دهد که انواع وحشی لوبیا از قاره امریکا (مرکزی و جنوبی) منشأ یافته‌اند. با مطالعه روی مارکرهای مولکولی، دو مرکز تنوع بزرگ جغرافیایی شامل امریکای مرکزی (منطقه فرو امریکا 1) و امریکای جنوبی (منطقه آند 2) برای لوبیا معرفی کرده‌اند و یک کمربند انتقال بین این دو ناحیه در شمال پرو یافته‌اند. ایزولاسیون جغرافیایی و خود باروری گیاه لوبیا مانع انتقال ژن‌های یک مبدأ یا جمعیت به مبدأ یا جمعیت دیگر شده که دلیل عمده اختلاف بین ژنوتیپ‌های این دو مرکز بوده است.

گونه‌های امریکایی دارای غلاف‌های بزرگ و نسبتاً پهن، نوک‌دار (مهمیزدار) محتوی چندین بذر درشت (4 تا 8 بذر در هر غلاف) و گوشوارک‌های کوچک و میخی شکل هستند. برخی انواع لوبیا در این گونه‌ها عبارتند از: لوبیا معمولی، لوبیا تپاری، لوبیا فرنگی و یا لوبیا لیما (نوع دانه درشت در امریکای جنوبی و نوع دانه ریز در امریکای مرکزی) لوبیا رونده، لوبیا قرمز رونده و غیره (مجنون حسینی،1387).

گونه‌های دنیای قدیم (آسیایی) دارای غلاف‌های کوچکتر، استوانه‌ای، بدون نوک، محتوی تعداد زیادی بذر کوچک (گاهی تا 20 عدد در هر غلاف) و گوشوارک پهن و سیخی شکل هستند. مبدأ لوبیای معمولی احتمالاً بخش‌های قاره امریکای جنوبی در مکزیک و گواتمالا است. واویلوف با توجه به تغییرات ژنتیکی زیاد آن‌ها که در امریکای مرکزی وجنوب مکزیک یافت شده این مناطق را مبدأ پیدایش می‌داند. لوبیا 4 تا 7 هزار سال قبل از میلاد در مکزیک و بین 1 تا 3 هزار سال قبل از میلاد توسط بومیان امریکا کشت و کار می شده که با کشف تازه امریکا زراعت آن در دنیا گسترش پیدا کرده است.

در دنیا تاکنون چهل هزار ژریم پلاسم لوبیا جمع آوری شده که اکثر آن‌ها به دو منطقه خشک و مرکز پیدایش امریکای جنوبی و مرکزی تعلق دارند. لوبیا در پنج قاره جهان کشت می‌شود و با داشتن 22 تا 25 درصد پروتئین، 56 تا 58 درصد کربوهیدرات در بسیاری از کشورهای در حال توسعه به عنوان یکی از منابع مهم پروتئین گیاهی محسوب می‌شود (مجنون حسینی،1387).

سطح زیر کشت و تولید لوبیا در ایران و جهان

بررسی آمار پانزده ساله (1995-1980) نشان می‌دهد که کل تولید لوبیا درجهان بین دهه‌ی70 تا 80 از رشد آمار قابل توجهی برخوردار بوده است ولی دردهه‌ی90 از روند افزایش تولید آن خصوصاً در سال 1995 کاسته شده است. درسال 1979 میلادی تولید جهانی لوبیا 13382 هزار تن بود که در سال 1995 به 17818 هزار تن رسید. دربین قاره‌ها، آسیا بیشترین مقدار تولید لوبیا را به خود اختصاص داده است. بزرگ‌ترین کشورهای تولیدکننده لوبیا در آسیا کشورهای چین، هندوستان، سریلانکا، پاکستان، برمه، ویتنام و تایلند می‌باشد.

پس از آسیا، آمریکا مقام دوم را دارا بوده و آرژانتین، برزیل، آمریکا، مکزیک از بزرگ‌ترین کشورهای تولیدکننده‌ی این قاره می‌باشند و 8/86 درصد سطح زیر کشت و 2/87 درصد تولید کل جهان در این دو قاره قراردارد. (کوچکی و بنایان اول، 1372).  آفریقا، اروپا، اقیانوسیه رتبه‌های بعدی را به خود اختصاص داده‌اند (باقری و همکاران، 1376). در سال 1995 بیشترین عملکرد لوبیا مربوط به قاره‌ی اروپا (951 کیلوگرم) و کمترین آن مربوط به قاره‌ی آسیا (578 کیلوگرم) می‌باشد.

به طور کلی کمترین عملکرد در واحد سطح حبوبات در آسیا و آفریقا و بیشترین عملکرد در واحد سطح در اروپا می‌باشد. تولید بالای حبوبات در آسیا ناشی از سطح زیر کشت زیاد آن و زیاد بودن تولید در واحد سطح در اروپا ناشی از وفور آب  می‌باشد. در آسیا به علت کمبود آب بخش عمده از حبوبات در شرایط دیم و آن هم با عملکرد پایینی تولید می‌شود. بر اساس آمارهای سازمان خواربار کشاورزی (FAO) سطح زیرکشت لوبیا درسال‌های 2000 تا 2004 میلادی بین 67 تا 71 میلیون هکتار بوده است که تولید در همین دوره بین 54 تا 60 میلیون تن برآورد شده است (FAO، 2004).

در طی سال‌های ذکر شده کشت حبوبات در ایران 1 تا 5/1 میلیون هکتار و تولید نیز بین 475 تا 695 هزار تن بوده است. ایران از نظر عملکرد در مکان سی و یکم آسیا قرار دارد. سطح زیر کشت انواع لوبیا در ایران درسال 1385 درحدود 97310 هکتار و میزان تولیدآن حدود  208 هزار تن بوده است. متوسط عملکرد لوبیا در ایران و در زراعت‌های آبی 2340 کیلوگرم در هکتار و در زراعت دیم 1100 کیلوگرم در هکتار بوده است.

مهم‌ترین استان‌های کشت و تولید لوبیا در کشور در سال 1386 استان‌های مرکزی، فارس، لرستان، خوزستان، زنجان، آذربایجان شرقی، اصفهان، چهارمحال و بختیاری، اردبیل، گیلان و کرمان می‌باشند. کمترین سطح زیرکشت لوبیا مربوط به استان‌های بوشهر، قم، یزد، سیستان و  بلوچستان و خراسان جنوبی می‌باشند (مجنون حسینی، 1387). در استان گیلان همه ساله 3500 هکتار از اراضی زیر کشت انواع لوبیا می‌رود (نیکانفر، 1373).

 اهمیت اقتصادی لوبیا

برخی حبوبات در تجارت بین الملل افزون بر تولید روغن برای مصارف مختلف تغذیه انسان و دام استفاده می‌شوند. اهمیت آن‌ها بعد از غلات است و در ایران پس از گندم و برنج قرار دارند. اراضی تحت کشت حبوبات برای تولید دانه خوراکی حدود 10 درصد مساحت زیر کشت غلات است و میزان تولید کل آن‌ها حدود 3/5 درصد می‌باشد (مجنون حسینی، 1387). در بین حبوبات سویا، لوبیا و نخود از لحاظ سطح زیر کشت به ترتیب مقام اول تا سوم را حائز می‌شوند.

به طور کلی کشورهای هند، روسیه، فدراتیو، چین، برزیل، ترکیه، مکزیک، امریکا، کانادا، استرالیا، فرانسه، نیجریه، اتیوپی و ایران جزء کشورهای اصلی و پنج کشور کانادا، استرالیا، امریکا و چین و میانمار جزء عمده‌ترین کشورهای صادر کننده حبوبات در جهان به شمار می‌روند (جدول1-1) که در مجموع 66  درصد کل صادرات حبوبات را به خود اختصاص داده‌اند.

حبوبات به عنوان دومین منبع غذایی بشر پس از غلات عمده ترین منبع پروتئین گیاهی محسوب می‌شوند. در بین حبوبات از لحاظ سطح زیر كشت و ارزش اقتصادی مقام اول متعلق به لوبیا است.

خصوصیات گیاهشناسی لوبیا

لوبیا با نام انگلیسی کامن بین[1]، از راسته رزالس[2]، خانواده لگومینوزه[3]، زیرخانواده پاپیلیونیده[4]، شاخه فاسئولیه[5] و جنس فاسئولوس[6] است (باقری و همکاران، 1380). لوبیا یکی از مهمترین حبوباتی می باشد که سهم عمده ای در رژیم غذایی دارد و تامین کننده بخش مهمی از پروتئین مورد نیاز انسان است. این گیاه با داشتن 22 تا 25 درصد پروتئین، 56 تا 58 درصد کربوهیدرات در بسیاری از کشورهای در حال توسعه به عنوان یکی از منابع مهم پروتئین گیاهی محسوب می شود. لوبیا به علت داشتن غده‌های ریزوبیوم روی ریشه در افزایش نیتروژن خاک از طریق تثبیت نیتروژن هوا مؤثر می‌باشد. دانه‌های آن حاوی 20-22 درصد پروتئین بوده که در جیره غذایی اهمیت زیادی دارد و بوته‌ها در تعلیف دام‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد (مجنون حسینی، 1387).

لوبیا از خانواده لگومینوز می‌باشد و دارای ریشه گسترده با گره‌های تثبیت نیتروژن است. در زمین‌های درشت بافت و سبک می‌تواند حتی تا یک متر در زمین فرو رود. دارای یک ریشه اصلی می‌باشد که در اطراف آن ریشه‌های جانبی و فرعی گسترده شده است. ریشه‌های اصلی و فرعی این گیاه در عمق نسبتاً یکسانی قرار می‌گیرند (کوچکی و بنایان اول، 1372).

ساقه لوبیا علفی، سبز، باریک، در برخی ارقام بلند و رونده یا پیچیده و پیچک دار و در برخی واریته‌ها پاکوتاه و منشعب، کم و بیش پوشیده از کرک است. برگ‌ها مرکب تک‌شانه‌ای سه تائی، هر برگ دارای سه برگچه پهن تخم مرغی نوک تیز به رنگ سبز با دمبرگ مشخص، دمبرگ برگچه‌ها کوتاه و در برخی واریته‌ها برگچه‌ها بدون دم به محور دمبرگ اصلی چسبیده است (طباطبایی، 1365).

گل‌های لوبیا شبیه پروانه است. گل آذین آن‌ها به فرم سنبله یا خوشه است و عموماً در حد فاصل بین برگ و ساقه‌ها قرار می‌گیرد. گلبرگ‌های آن پنج عدد بوده و به رنگ‌های مختلف سفید، ارغوانی، بنفش و صورتی دیده می‌شوند. بزرگ‌ترین گلبرگ آن درفش[7] نام دارد و به هنگام شکوفایی گل به صورت ایستاده قرار می‌گیرد. دو گلبرگ جانبی کوچک‌تر که کم و بیش موازی یکدیکر هستند، بال[8] می‌نامند. در بخش پایینی هم دو گلبرگ با نزدیک‌شدن به یکدیگر ساختمانی را به وجود آورده‌اند که ناو[9] نام گرفته است.

کاسبرگ‌ها معمولاً پنج عدد و به رنگ سبز در قسمت تحتانی گل قرار گرفته‌اند و انتهای آن‌ها به یک لوله باریک ختم می‌شود. گل‌ها دارای ده پرچم هستند که سفیدرنگ با بساک‌های زرد یا سبزرنگ می‌باشند که نه عدد از آن‌ها به هم چسبیده و یکی آزاد است (کوچکی و بنایان اول، 1372). مادگی طویل و خامه آن در انتها خمیدگی دارد. کلاله برجسته و کرکدار است. گل‌ها خودگشن بوده و در اقلیم‌های گرم، دگرگشنی در آن‌ها هیچ‌گاه بیشتر از 5 درصد نخواهد بود (طباطبایی، 1365).

میوه نیامی یک برچه‌ای است که بعد از بارورشدن تخمک‌های بذرها در داخل نیام رشد می‌کنند. شکل غلاف در ارقام مختلف، متفاوت و به شکل خمیده، مستقیم، پهن یا استوانه‌ای هستند. طول غلاف بین 7 تا 20 سانتی‌متر و حاوی 4 تا 6 بذر هستند. غلاف‌ها ابتدا سبز، بعداً زرد و دیواره آن‌ها خشک می‌شود. در برخی از واریته‌ها رنگ نیام از ابتدا زرد خوشرنگ است. دانه‌ها به شکل کلیه‌ای کم و بیش درشت، با رنگ‌های متفاوت از سفید، زرد، پیازی، بنفش، سیاه، ابلق خاردار، گاهی کشیده و تخت و گاهی قدری برجسته و چاق هستند.

فاقد آندوسپرم و شامل سه بخش اصلی پوسته خارجی، لپه‌ها و گیاهک است. محل اتصال پوسته خارجی با بخش داخلی بذر، ناف نام دارد. لپه‌ها بخشی از بذر هستند که قسمت اعظم مواد غذایی دانه در آن‌ها انباشته می‌شود. گیاهک نیز در قسمت تحتانی دانه و میان دو لپه قرار گرفته و متصل به لپه‌ها است. گیاهک شامل ساقه‌چه و ریشه‌چه است. بذرها از نظر رنگ و اندازه از کوچک و به رنگ سیاه (انواع وحشی) تا بزرگ و به رنگ‌های سفید، قهوه‌ای و زرد و به طول 7 تا 16 میلی‌متر دیده می‌شوند.معمولاً ناف آن‌ها سفید رنگ بوده و وزن صد دانه آن‌ها 20 تا 60 گرم است (طباطبایی، 1365).

[1]  Common bean

[2]  Rasales

[3]  Leguminosea

[4]  Papilionidae

[5]  Phaseoliae

[6]  Phaseolous

[7]  Standard

[8]  Wing

[9]  Keel

اثر تاریخ کاشت بر عملکرد دانه لوبیا

محمد خانی و همکاران (1384) در تحقیق خود جهت بررسی اثر تاریخ کاشت و فاصله خطوط کاشت بر روي عملکرد ارقام لوبیا قرمز در خرم آباد بیان کردند که بهترین تاریخ کاشت لوبیا در منطقه خرم آباد نیمه دوم فروردین ماه می‌باشد و تاریخ‌هاي کاشت قبل از نیمه دوم فروردین ماه به طور معنی‌داري باعث کاهش عملکرد دانه خواهد شد. به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و تراکم بر رشد، اجزاء عملکرد و عملکرد دانه لوبیا قرمز، آزمایشی با استفاده از کرتهاي خرد شده در قالب بلوكهاي کامل تصادفی با چهار تکرار توسط موسوي، فتحی و دادگر در الشتر لرستان به اجرا درآمد. بیشترین عملکرد دانه در 8 اردیبهشت و با فاصله بوته 10 سانتیمتر (1/3448 کیلوگرم در هکتار) و کمترین آن در 8 خرداد و با فاصله بوته 30 سانتیمتر (2360 کیلوگرم در هکتار) حاصل گردید.

تأخیر در کاشت و برخورد دوره رویشی و زایشی با دماهاي بالاتر، باعث کاهش عملکرد دانه گردید. بنابراین انتخاب تاریخ کاشت در اوایل اردیبهشت و با فاصله بوته 10 سانتیمتر بر روي ردیف براي رقم لوبیا قرمز در شرایط مشابه با آزمایش حاضر می‌تواند مناسب باشد (موسوی و همکاران، 1379). آزمایشی تحت عنوان واکنش اجزاي عملکرد و عملکرد دانه ژنوتیپ‌هاي مختلف لوبیا به تأخیر در کاشت توسط محمد رضا خواجه پور و احمد رضا باقریان نایینی انجام گرفت.

نتایج تحقیق نشان داد که عملکرد دانه لوبیا از تأخیر در کاشت به شدت آسیب می‌بیند (خواجه‌پور، 1380). رحمانی و همکاران (1391) به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و مقایسه ارقام لوبیا قرمز، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات اجرا کردند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات نشان داد تاریخ کاشت 15 اردیبهشت و رقم صیاد از نظر اکثر صفات مورد بررسی برتري داشت. نتایج این آزمایش گویاي آن بود که عملکرد دانه لوبیا قرمز با تأخیر در کاشت به شدت آسیب می‌بیند.

لوبیا قرمز رقم صیاد ممکن است ظرفیت تولید بیشتري در کلیه تاریخ‌هاي کاشت، نسبت به دیگر ژنوتیپ‌هاي مورد بررسی در شرایط مشابه آزمایش حاضر داشته باشد. آیسیک و همکاران (1997) در ترکیه با اعمال پنج میزان فاصله بین ردیف و شش تراکم بوته بر روی دو رقم لوبیا معمولی اظهار داشتند که با افزایش تراکم بوته با وجود کاهش وزن بوته و وزن دانه در بوته به دلیل افزایش تعداد بوته در واحد سطح، بر عملکرد دانه و بیولوژیک افزوده شد.

مسعودی کیا و عزیزی (1387) به منظور بررسی تأثیر برخی عوامل زراعی شامل تاریخ کاشت، رقم و تراکم گیاهی بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، اجزاء عملکرد و میزان پروتئین دانه در لوبیا قرمز، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل اجرا کردند. تاریخ کاشت بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، اجزاء عملکرد و وزن صددانه اثر معنی‌داری داشته اما تعداد دانه در غلاف تحت تأثیر تاریخ کشت قرار نگرفت. تأخیر در کاشت، باعث کاهش عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی شد و بالاترین میزان درصد پروتئین دانه از سومین تاریخ کشت حاصل شد.

مالچ

اصطلاح مالچ از کلمه انگلیسی mulch منشأ گرفته که در اصل به معنی پوشش است. در حقیقت می‌توان مالچ و مالچ پاشی را روشی برای ایجاد پوششی در سطح خاک قلمداد نمود که با اهداف و دیدگاه‌های متفاوت مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از انواع مالچ‌ها و مالچ پاشی در زراعت، باغبانی، حفاظت خاک و تثبیت ماسه‌های روان و توسعه فضای سبز در سال‌های اخیر گسترش فراوانی یافته است. مالچ را می توان پوشش غیرزنده نامید که به عنوان محافظی برای گیاهان در زمستان به کار می‌رود و گیاهان را در برابر تغییر دمای شدید خاک و از دست رفتن آب زمین محافظت می کند و نیز جلوی رشد علف‌های هرز را می‌گیرد.

برگ‌های پوسیده، پیت ماس و تقریباًً هر نوع ماده آلی را می‌توان به این منظور به کار برد. نکته مهم دیگر در انتخاب مالچ این است که مالچ عاری از تخم علف هرز باشد. توصیه می‌شود که از علوفه‌ای که پر از بذر است به عنوان مالچ استفاده نشود چرا در غیر این صورت علف‌های هرز به سرعت رویش می‌یابند و مشکلاتی ایجاد می‌کنند. به این دلیل می توان از پیت ماس و خاک اره و کود حیوانی کاملاًً پوسیده که اغلب عاری از علف‌های هرز می‌باشند استفاده کرد تا رشد علف‌های هرز کنترل شود با این شرط که مالچ حداقل ۱۰ سانتی متر ضخامت داشته باشد.

البته کاشت متراکم گیاهان پوششی به بذرهای علف‌های هرز فرصت استفاده از رطوبت و نور کافی به منظور جوانه زدن و رشد را نمی‌دهد. مالچ یکی از عملیات قدیمی است که توسط باغبانان به مدت طولانی است که برای کنترل علف هرز و حفظ رطوبت پیرامون میوه، سبزی و گل گیاهان استفاده می‌شود. به طور سنتی، فقط از علوفه، علف چیده شده، برگ‌ها و دیگر مواد که به آسانی تجزیه می‌شوند برای این کار استفاده می‌شود (هاگس[2]، 1971).

اثر مالچ‌های پلاستیکی بر رشد گیاه

گیاهان همیشه در حال رقابت برای فضا، نور آفتاب و آب هستند. گیاهان باید سختی‌هایی را مانند بیماری، حشرات و آب و هوا را تحمل کنند. آن‌ها باید یک مکانیسم دفاعی و ساختاری حساس برای مبارزه با این فاکتورهای محیطی داشته باشند. گیاهان همچنین باید با دیگر گیاهان که در اطرافشان قرار دارند رقابت کنند.

گیاهان یک ماده به نام فیتوکروم دارند که مانند یک سنسور برای نشان دادن تغییرات در رنگ نور که از محیط اطرافشان بازتاب شده عمل می‌کند. گیاهان از نور مانند یک سیگنال استفاده می‌کنند که آن‌ها را قادر به رقابت با گیاهان اطرافشان می‌کند. گیاهان نمی‌توانند بفهمند که این سیگنال از یک گیاه در مجاورشان، گیاه مرده در روی سطح خاک یا اینکه رنگ خاک است. گیاهان نور مادون قرمز را مثل یک سیگنال تشخیص می‌دهند.

اگر یک گیاه مقدار زیادی نور مادون قرمز بازتاب شده را دریافت کند احساس می‌کند که گیاهان دیگری در مجاورشان رشد کرده‌اند. فیتوکروم‌ها پس از علامت دادن به گیاهان انرژی بیشتری (فتوسنتز) را در بالای گیاه (ساقه) مصرف می‌کند و برعکس در پایین گیاه (ریشه) انرژی کمتری صرف می‌شود. گیاهان پس از دریافت علامت‌ها برای رقابت کردن سعی می‌کنند که بزرگتر شوند (هاگس، 1971).

محققان دریافتند که رنگ‌های مختلف طول موج‌های مختلف نور را بازتاب می‌کند. مالچ‌های رنگی همانند بازتاب نور از برگ سبز گیاهان کناری عمل می‌کنند و گیاه احساس می‌کند که نسبت نور مادون قرمز به نور قرمز افزایش یافته همانند زمانی که این نسبت توسط گیاهان مجاور تغییر می‌کند ولی در حقیقت آن فقط رنگ مالچ است. مالچ‌های رنگی گیاهان را فریب داده و گیاه را برای گذاشتن انرژی بیشتر در قسمت فوقانی تحریک می‌کند. بعضی از مالچ‌های رنگی گیاه را برای تولید بهتر و بیشتر طعم و مزه فریب می‌دهند.

دانشمندان پس از اندازه گیری امواج بازتاب شده از امواج بازتاب از مالچ‌ها فهمیدند مقدار نور در امواج بازتاب شده مختلف است. گوچه فرنگی‌هایی که بر روی مالچ پلاستیکی قرمز رشد کرده بودند بزرگترین ساقه و کوتاه‌ترین ریشه‌ها را نسبت به گیاهان رشد کرده در روی پلاستیک‌های رنگی دیگر مانند سفید و سیاه بود. برای همه گیاهان مقدار نور مادون قرمز بازتاب شده مهم است (توماس، 1997).

در مالچ پلاستیکی هنگامی که گیاه یک افزایش مادون قرمز را حس می‌کند انرژی بیشتری را در روی رشد ساقه و مقدار کمتری را روی ریشه می‌گذارد. بنابراین اگر میوه در ساقه گیاه تولید می‌شود معمولاً بزرگ‌تر می‌شود. پس از آزمایشاتی روی گیاهان و رنگ‌های مختلف دانشمندان رنگ‌های مشخص را پیدا کردند که می‌توانند با بازتاب نور مزه و بو بعضی از میوه‌ها و ریشه‌های خوراکی مانند شلغم و هویج را تغییر دهند (توماس، 1997).

اختلاف در عملکرد محصولات گیاهی در واکنش به رنگ‌های مالچ‌های مختلف ناشی از بخشی از توانایی رنگ‌های مالچ مختلف برای افزایش دمای خاک است. بعلاوه، دمای خاک، بازتاب امواج دلالت بر افزایش تولید در عملکرد محصولات داشت. رنگ‌های مختلف امواج‌های نور مختلف را جذب و انعکاس می‌کنند (تاکسبری، 2003). گیاهان به رنگ نوری که برگ‌هایشان از خورشید می‌گیرد و سطح روی آن‌ها بازتاب می‌کند به ویژه رنگ‌های آبی، قرمز و مادون قرمز بسیار حساس هستند. امواج قرمز و مادون قرمز واکنش رشدی بسیار بزرگی در گیاهان تولید می‌کنند.

یک نور که نسبت پایین امواج قرمز به مادون قرمز دارند، موجب می‌شود که گیاه ساقه کوتاه با ریشه‌های بلندتر تولید کند و یک نسبت بالا مادون قرمز به قرمز باعث می‌شود که گیاه بیشتر رشد جدید خود را در شاخه‌ها هدایت کند و پی‌آمد آن این است که یک گیاه بلندتر با برگ‌های بیشتر تولید شود. رنگ‌های مختلف مالچ‌ها مقدار مختلفی از امواج را بازتاب می‌کند و بنابراین نسبت نور مادون قرمز به قرمز را تغییر می‌دهد (کاسپربر و هانت[1]، 2003).

جهت مشاهده نمونه های دیگر از فصل دوم پایان نامه کشاورزی کلیک کنید.

نمونه ای از منابع لاتین

1. Abdel-Aziz Abdel-Fattah, M., S. H. Nassar and M. S. N. Hanafy, 1974. Evaluation of some snap bean varieties. A: Growth, Flowering and yielding ability. Agricultural Research Review, Egypt 52: 107-124.
2. Acosta-Gallegos, J. A. and J. W. White. 1995. Phenological plasticity as mechanism by common bean to rainfed environments. Crop Science. 35: 199-204.
3. Acosta-Gallegos, J. , P. Vargas-Vazquez and J. W. White. 1996. Effect of sowing date on the growth and seed yield of common bean (Phaseolus vulgaris L.) in highland environments. Field Crops Research. 49: 1-10.
4. Aggarwal, P., S. P. Bhardmaj and A. K. Khullar. 1992. Appropriate tillage systems for rainfed wheat in Doon valley. Annual Agricultural Research. 13:116- 173.
5. Aladesanwa, R. D. and A. W. Adigun. 2008. Evaluation of sweet potato (Ipomoea batatas) live mulch at different spacings for weed suppression and yield response of maize (Zea mays) in southwestern Nigeria. Crop Protection. 27: 968 -975.
6. Anderson, L. R. and B. L. Vasilas. 1985. Effects of planting date on two soybean cultivars: Seasonal dry matter accumulation and seed yield. Crop Science. 25: 999.1004.
7. Ataure Rahman, M., J. chikushi, M. saifizzaman and J.G. Lauren. 2005. Rice straw mulching and nitrogen of no-till wheat following rice in Bangladesh . Field crop Research. 91: 71-81.
8. Beaver, J. S. and R. R. Johnson. 1981. Response of determinate and indeterminate soybeans to varying cultural practices in the Northern USA. Agronomy Journal. 73:833-838.
9. Bennett, J. P., M. W. Adams and C. Burga. 1977. Pod yield component variation and intercorrelation in (phaseolus vulgaris) as affected by planting density. Crop Science. 17: 73-75.
10. Bilalis, D., N. Sidiras, E. Conomou and C. Vakali. 2003. Effect of different levels of wheat straw soil surface coverage on weed flora vicia faba crops. Jornal of Agronomoy crops Science. 189: 233-241.
11. Board, J. E., B. G. Harville and A. M. Saxton. 1990. Branch dry weight in relation to yield increases in narrow-row soybean. Agronomy Journal. 82: 540-544.
12. Burt, C. M., A. Mutziger, D. J. Howes and K. Solomon. 2002. The effect of stubble and mulch on soil evaporation. Irrigation training and research center BioResourceandAgricultralengineering Dept. california polytechnicstat university san luis obis. CA 93407-805-756-2433.
13. Caamal-Maldonado, J. A., J. J. Jimenez-Osornio, A. Torres-Barragan and A. L. Anaya. 2001. The use of allelopathic legume cover and mulch species for weed control in cropping systems. Journal of Agronomy. 93: 27-36.
14. Carter, D. G. 1977. “Detailed yield analysis effect of different planting dates on seven on varieties. ” Lowa State Journal of Research. 48(4): 291-310.
15. Chung, J. H. and D. S. Goulden. 1991.”yield components of haricot bean (phaseolus vulgaris ) growth at different plant densities. ” N.Z.Y.Agricultural Research. 14: 227-234.
16. Conley, S.P., L.K. Binning , R.Timothy and T. R. Connell. 2001. Effect of cultivar, row spacing, and weed management on weed biomass, potato yield, and net crop value. American Journal of Potato Research. 78: 31-37.
17. Dahiya, R., J. Ingwersen and T. Streck. 2007. The effect of mulching and tillage on water and temperature regimes of a loess soil: experimental findings and modeling. Soil and Tillage Research. 96: 52- 63.
18. Dapaah, K., B. A. Mckenzie and G. D. Hill. 2000. Influence of sowing date and irrigation on the growth yield of pinto bean (Phaseolus vulgaris L.) in a sub-humid temperate environment. Journal of Agricultural Science, Cambridge. 134: 33- 43.
19. Das, S. N., A. K. Mukherjee and M. K. Nanda. 1996. Effect of dates of sowing and row spacing on yield attributing factors of different varieties of French bean (Phaseolus vulgaris). Agricultural Science. Digest, Karnal. 16: 130-132.
20. S and H. M. Olsen. 1974. Increasing water use efficiency by crop. Rastenicvud. Nauki. Nall. PP. 123-132.
21. Dhima, K. V., I. B. Vasila Koglou, I.G. Eleftherohorinos and A. S. lithourgidis. 2005. crop ecology and their cover crop mulch effect on grass weed suppression and corn development. Agronomy jornal. 1290-1297.
22. Dhingra, K. K. and H. S. Sekhoh. 1988. “Agronomic management for high productivity of mung bean in different seasons. “Punjop, Indiam.P.378-384. In Shahmuga Sundaram .S.and B.T.Mclean(eds) . Mung bean proceeding of second international symposium . Asian vegetable Resarch and Development center bankok,Thailand.
23. …
24. …